Kleindochter Zoë geboren!!

Op de bijgevoegde foto: Riny, die met Inge belt."Om zes uur is Zoë geboren! Dochter van Karlijn en David. De volledige naam is Zoë, Irene, Eveline. 3300gram..."

Ik maak een foto en snel naar de computer.

Zoë is grieks voor leven, evenals Eva.

(Vita betekent ook leven en Cor betekent hart met een t)

"Wie zal ik nog meer bellen...?"vraagt ze als ze zeven telefoontjes heeft gevoerd.

"Wat ben jij aan het doen?"

"Ik blog."

Geluk moet je delen.

Stripspektakel

foto 1 Jippes en Valkema

foto 2 Paul Geerts(70) van Studio Vandersteen signeert

Elke stad of dorp heeft haar eigen genen, die bestaan uit jaarlijks terugkerende evenementen. Bloemencorso, midzomerfeest, pietjanknortoernooi en truckersrun horen bij Valkenswaard als Pasen en Kerstmis bij de Katholieke kerk. Voor mij is echter het hoogtepunt, zeg maar het Pinksteren van mijn stadsdorp, het Stripspektakel eind augustus in Valkencourt ,"bij ons achter".

Een enkeling wil zich in de eerste lettergreep vergissen. Die wordt minzaam doorgestuurd naar het Beursgebouw, waar gelijktijdig Extravaganza, geenszins met ons spektakel concurrerend, één van de genen van de grote stad vormt.

Dit jaar had het Eindhovens Dagblad haar lezers naar de signerende tekenaars gelokt met een vrijkaartje en kans op een gratis gesignerende tekening van Daan Jippes, van de dagbladstrip Havank en Gerben Valkema van de strip Elsje. "Wie het eerst komt, wie het eerst maalt; oplagen beperkt tot 500 stuks."

Een eitje voor mij. Ik kroop zondagmorgen onder de draad van mijn achtertuin en stapte als een van de eersten de tennishal binnen. In de rij, die zich achter me vormde - allemaal mannen boven de veertig, opgegroeid met Kuifje, Suske en Wiske en Donald Duck, bemiddeld doch tuk op gratis spul - werden de laatste stripnieuwtjes uitgewisseld en geklaagd over de exorbitante prijzen, die voor getekende nostalgie gevraagd wordt.

Geduld wordt beloond.

Ik bezit nu twee (laag-!)genummerde, gesigneerde prenten, waarvan ik me afvraag wat ik er mee moet...

Elsje is een eigenwijs meisje,waar ik een enkele keer om kan glimlachen; met Havank, de strip van teveel woorden, weet ik helemaal niets aan te vangen.

Vanaf hier wil ik een wegwerpgebaar maken: "wie ze hebben wil kan ze komen halen".

Het wachten

Wie wacht verwacht wat.
Het wachten is een geliefd thema voor schrijvers: Wachten op Godot, Waiting for Mr.Goodbar,Joris Ockeloen en het wachten. De laatste titel is van Brouwers. Jeroen. Thema: A.s. vader wacht op de komst van zijn kind. Dat duurt. Intussen overdenkt hij zijn miserabele leven.

Ik heb een hekel aan wachten. Daarom ben ik altijd op tijd. Tijdmeting is dienstbaar voor wie weet wanneer iets te verwachten valt. Jagers wachten, maar weten niet waarop, laat staan wanneer dat onverwachte komt. Boeren en Burgers zijn veel zekerder. Zij weten wat te verwachten valt en proberen het moment daarvan zo goed mogelijk vast te leggen. Zij maken daarover afspraken.
Serendipety is iets vinden, waar je niet naar op zoek was. Dan is er geen sprake van wachten geweest. Dat is lekker makkelijk.

Bij het verwachten van een baby laat de natuur zich slechts grof meten. We tellen uit maar met een grote mate van zekerheidsspreiding. Als je enkel al denkt dat het komt, gaat je hart sneller op en neer. Hoe langer het wachten duurt des te vaker komt dit voor.
Wat doe je tijdens dat wachten?
De tijd duurt namelijk.
De tijd wordt verdreven.
Met elkaar praten bijv. Zoals vandaag met Femke, die zegt dat ze nu zeker weet dat het kindje van Karlijn en David vandaag komt. De vorige keren dat ze dat zei was dat niet zo zeker, zegt ze nu.
Vanaf vandaag zal ik de tijd verdrijven. Met het lezen van boeken, die "wachten" in hun titel voeren. Het kindje heeft dan nog ruim de tijd om te wachten.

Luca danst

Luca heeft altijd met muziek meegeswingd. Nu hij voor het eerst kan staan, valt dat niet mee.

Schoonheid in de compostbak

We hadden venkel uit eigen tuin gegeten. Riny had het loof eraf gesneden en op de compostbak gegooid. Nu zit daar een prachtige rups. Ze is goud geringd met fel-oranje stippen.
We hebben gezocht welke vlinder ze zal worden. Als volkstuinder weet ik in elk geval dat het niet de koolwitrups is, die ik in elk het najaar in de boerenkool vind. "Mot je maar spuiten", zal menigeen zeggen, maar daar is de Partij van de Dieren mordikus tegen. Als die Partij in de regering komt, vragen ze me misschien als minister. Van Vlinders en hun Voorgangers. Dan sta je er met spuitgif slecht voor als ze je gaan doorlichten. Maar ik dwaal af.....
Ik zocht in "Dagvlinders" van J.Moucha (1972);Riny opende Google. Bijna gelijktijdig hadden we beet.
Het is de rups van de Koninginnepage, de grootste Nederlandse dagvlinder. Ze heeft een rode stip achter haar naam staan. Dat wil zeggen dat we er erg zuinig op moeten zijn, anders wordt het de Dodo van de Lage Landen. Ze heeft zelfs twee rode stippen aan de onderkant van haar vleugels.
Pas geleden was Jacqueline, de zus van Riny, bij ons op bezoek. Plotseling zei ze: "Daar, een Koninginnepage". Wij lachten beminnelijk. Ze voegde eraan toe "Het zou ook de Koningspage kunnen zijn, maar dat onderscheid kun je bij dat gefladder moeilijk zien."
"Ja,ja", zeiden we, want we vinden Jacqueline eigenlijk best aardig.
Nu weten we dat ze gelijk had.
De koninginne was bevallen en uitgekraamd !!

Rijst- en Blijburg

Water en Rijst

Vrijdag 10 augustus met Luca naar Blijburg gewandeld. Blijburg is het strand op IJburg waar de mensen heel blij zijn. (De rijschool op IJburg heet Rijburg; de slagerij Snijburg en het Aktiviteitencentrum Klei- en Breiburg.)
Luca wil het water in. Oma Riny vindt dat niet zo'n goed idee. Met moeite weet ze hem op andere gedachten te brengen.
Daarna at Luca zijn eerste rijstebrijburg. En dat deed ie helemaal zelf! Knap hè!
Van beide momenten zijn ook een filmverslagen gemaakt. Zie hierboven.

Ot & Sien spee-len met een hobbel-paard

Het is dan toch gelukt, mijn eerste vlog-filmpje.
Luca amuseert zich prima met mijn oude houten hobbelpaard. "Aaie" zegt hij als hij mooie objecten, zoals bloemen aanraakt. Dan weet hij dat ie niet mag knijpen, trekken of slaan.

Twee achtereenvolgende zondagen

De eerste twee foto's zijn van Luca's logeerpartij in het laatste weekend van juli. Hij had zijn gehavende pappa Thomas meegenomen, die enigszins onthand was in dit weekend waarin mamma Femke met vriendin Nijske op het Sneekermeer was zeilen en hij nog danig last had van zijn uitglijder . Dus hadden opa en oma het rijk met Luca nagenoeg alleen. Ik zag dat Luca zich buitengewoon amuseert met speelgoed uit de Ot en Sien tijd. Ten bewijze is er ook nog een filmpje van gemaakt. Publicatie vergt echter een You tube lus, die ik nog niet machtig ben. Je houdt het tegoed !

Is het 't gat in de pantoffel of de rusteloos bewegende teen, die Luca fascineert ? Als hij erin peutert brabbelt hij iets van "aaie", wat hem geleerd is bij het aanraken van bloemen.

Het tweede setje foto's is van de eerste zondag in augustus. Een snoeihete dag. Hoogzwangere Karlijn en David ontvluchtten de Brabantse broeierigheid en streken bij ons neer in Groede.

Voor elke normale sterveling was de temperatuur enkel te harden onder een parasolleke, maar David viel vollezons neer. Hij droomde van wat hij had kunnen zien.

Als we ze rond negenen uitgezwaaid hebben na een heerlijke dag, blijft er voor ons een vraag hangen. Waren er twee of drie op bezoek ?