Over het thema van week vier hoeft niet lang te worden nagedacht
De avondklokrellen - alweer een nieuw woord met dank aan Covid 19 - vulden de media in het begin van de week.
Nadat het demissionaire kabinet in samenspraak met de Tweede Kamer had besloten om de avondklok te laten ingaan van 21.00 uur tot 4,30 uur meenden burgers daartegen in verzet te moeten komen in diverse steden, waaronder Eindhoven.
De oproepen op social media brachten in Eindhoven honderden demonstranten op de been van rechtse pegida's tot viruswaanzinnigen, maar vooral op rellen beluste criminelen.
De beelden herinnerden me aan de krakersrellen in de jaren tachtig, een complete oorlog van boze burgers tegen het gezag.
Ik ben natuurlijk wat opgeschoven in het politieke spectrum, voor dit geweld voelde ik geen enkele sympathie noch begrip. Mijn weerzin groeide naarmate het gepeupel zich op vernielingen stortte van onschuldige objecten als het stationsgebouw en diverse winkels in de omgeving.
Die laatste werden geplunderd alsof het een voedseloorlog betrof.
Onbegrijpelijk dat dit tuig eenzelfde specimen vertegenwoordigt als de gulle donateurs die de volgende dag nadat beelden van een huilende Primera winkelier op het journaal waren getoond spontaan tot een crowdfunding besloot waarvan de teller een dag erna op een ton stond.
De volgende dag toonden voetbalsupporters zich als burgerwachters van hun stad. Zover hadden de demonstranten zich vergrepen!
Ik kan geen beelden tonen. Mijn natuurlijke neiging om ter plekke rampen te aanschouwen heb ik in de loop der jaren onder controle gekregen.
Van deze week kunnen wel vreedzame beelden worden getoond.
Bij Thomas huis in Oisterwijk is een grote berk omgezaagd om plaats te maken voor een verbouwing.
Luca en ik - klusbedrijf Luco - hebben het op zich genomen om het hout te zagen, kloven en op te stapelen.
Het nieuwe kloofmachine van ons bedrijf heeft een vermogen van maar liefst 7 ton
Noa brengt ons een pannenkoek. Links achter is de stobbe van de berk zichtbaar
De herinnering aan week vier zijn zoals zo vaak, zuur en zoet.
We hebben helaas weinig zeggingskracht over wat we in ons geheugen opslaan.
