1: Hemelvaart
2: Pinksteren
Hemelvaart en Pinksteren hebben me altijd geboeid. Vroeger omdat ze me allerhande fantasieën bezorgden: op eigen kracht de lucht invliegen, tongen die branden; later omdat ze als een mooi tweeluik in het Nieuwe Testament een fase afsluiten, zoals de epiloog verhalen voor kinderen afrondt met "de olifant met de lange snuit, die blies het sprookje uit ", markeren H-P het definitieve einde van het verblijf op deez' aard van Gods'Zoon .
Weer later , toen geloven uit raakte, bleef ik die dagen waarderen, nu vanwege de vrije dagen, die meestal het begin en het einde van onze voorjaarsvakantie betekenden. Steevast persevereert op de laatste dag "Op een mooie Pinksterdag..."
We hebben dit jaar beide zon-en feestdagen doorgebracht met Zoë en haar ouders. Soms brabbelde de prinses ba..pa...ba en ik vond het met enige fantasie als "opa" klinken. Het wishfull hearing zit blijkbaar in de familie.
Foto's boven zijn mooie herinneringen. De eerste is een heel speciale, Het Grote Misverstand. Wat is het geval ? Thomas belt. Zoë op mijn schoot. Lachend zelfs. Concentratie verdelen valt me steeds moeilijker. Ik versta, terwijl prinses Z. naar mijn mobiel graait, "Komen jullie langs?" Ik zeg nee, het is al laat in Hemelvaart, dat ik nog plannen heb, klussen te doen, dat we elkaar de woensdag erop treffen (zie 'tSchemermoeras) en dat terwijl Thomas' vraag, zo hoorde ik enige uren later toen hij terugbelde voor een verklaring van mijn rare reactie, was of zíj langs konden komen !
Al vallen Hemelvaart en Pinksteren op één dag, mijn kinderen zijn altijd welkom.
Terug naar Zoë. Het tweede shot. Strand Groede. Als de bolle buikwand van Karlijn een one way screen is geweest, heeft Zoë dit zand 9 maanden geleden al gezien. Het was toen bloedheet, maar Pinsteren 2008 kon er ook wat van.
Als, als, als alle a.s. moeders een one way screen vóór hun ongeborenen in petto hebben, heeft ons derde kleinkind ook al van de Zeeuws Vlaamse kust genoten, een kust,die royaal kan concurreren tegen de Côte d'Azur zoals bleek uit de dankkaart van Femke en Nijske, die we afgelopen vrijdag aantroffen in onze "mobiele residentie".
En nu is dat ook weer achter de rug....
Hemelvaart en Pinksteren 2008 komen nooit meer... terug.
De mooie herinneringen blijven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten