Maar nu niet meer.
De koffers had ik gechecqt of ze niet boven het toegestane gewicht van 15 kilo zouden komen.
Het meisje van Ryanair aan de inchecqband van Welschap wees me echter op overgewicht.
15,8 kilo voor Riny's koffer, terwijl onze weegschaal thuis een kilo lager had aangegeven!
Mijn reistas bleek 14,2 kilo te bedragen...
Of ik 20 euro wilde dokken.
Nee dus, want samen...
Het meisje wees me erop dat ik dan zou moeten overladen.
Terzijde van de lange rij hebben we staan winkelen.
Boek eruit, toiletzak in het koffer.
Checqen...
Zijn boeken zo zwaar?
Waarom hebben we geen tweede e-reader aangeschaft?
Opnieuw herschikken.
De rij voor de balie wordt steeds korter.
Als iedereen weg is bieden we ons koffer en reistas opnieuw aan.
15,2 en 14,7 kilo.
Ze kan accoord gaan.
Ze heeft waarschijnlijk mijn verbetenheid en volhardendheid ingeschat.
We kunnen de lucht in.
Thuis van onze vakentie de weegschaal laten herijken.
Misschien moet ik mijn leefstijl alsnog aanpassen.
Tien dagen later, weer thuis:
Op de retourreis vanuit Girona, hetzelfde ritueel. De weging. Mijn tas: 14,9 kilo, Riny's koffer: 17 kilo!
Hoe is dat te verklaren?
Dit valt niet via overheveling te repareren.
Is vuil wasgoedgoed zoveel zwaarder dan gewassen, of...de golfballen, die ik vond...Maar ik liet daar twee paperbacks voor achter...
Het is vijf uur in de ochtend...
Ik kijk de spaanssprekende Ryanjuf geslagen aan...
"Jullie hebben gewonnen", bijt ik haar toe.
Blijkt dat ik voor elke kilo meer 20 euro moet betalen!!
40 euro dus, zie foto.
Morgen ga ik op zoek naar een tweede e-reader.
Even overweeg ik de zak met vuile was eruit te kieperen, maar het is nog te vroeg voor een principiële daad.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten