Met mijn Pensioen In Zicht neem ik vakantie in de wetenschap dat dit mijn laatste Grote Vakantie zal zijn. Groot, omdat hij lang is. Voor sommigen in het onderwijs werkzaam, zoals docenten van Middelbare Scholen duurt deze vakantie maar liefst zeven weken!
Ik heb vier weken verlof aan het secretariaat opgegeven.
Meer durfde ik niet. De periode ging afgelopen vrijdag in.
Ik heb een lijstje gemaakt met daarop zaken die ik allemaal moet doen. Zo'n lijstje geeft mij het gevoel, dat het leven gewoon doorgaat.
Vrijdag 11 juli: tentoonstelling Imke
Zaterdag 12 juli: op bezoek bij Zoë (of zij bij ons)
Zondag 13 juli: Luca komt logeren
Maandag 14 juli: 's avonds Luca naar Amsterdam brengen en doorrijden naar Castricum. Anke en Clemens' nieuwe huis bezichtigen
dinsdag 15 juli: geven van workshop "Zin of de kunst van het tuinonderhoud"
woensdag 16 juli: kamer verven......
en zo gaat mijn lijstje maar verder.
Soms haal ik mijn lijstje niet, raakt het even in de war. Zoals in het weekend. Luca werd al op zaterdag gebracht, vanwege dreigende vervroegde bevalling.
Maar wij kunnen improviseren. Mijn lijstje heeft elke dag wel een vrije ruimte.
Lijstjes gaan over de toekomst. Een weekboek, waarvan de Blog een openbare vorm is, gaat over het jongste verleden. Mijn Blog bestaat uit een selectie uit het weeklijstje. De vraag is daarbij: Wat is interessant voor de semi-private ruimte? Wat moet vermeld en herinnerd worden?
Nu de week-Blog.
De dochter van mijn broer, Imke, rondde haar praktijkdeel van haar studie op de Academie voor Beeldende Vorming af met een tentoonstelling. Samen met andere kandidaten levert zij een bijdrage aan de Eindexamencatalogus 2008. Om een indruk te krijgen van haar verrassend en mooie werk verwijs ik naar die catalogus pag 58 en 59.
Haar thema is "COCON"
Beeldend werk moet je zien. Imke laat het zien. Royaal in de ruimte geplaatst overvallen de beelden de bezoeker. Enkele beelden staan in de hal in een cirkel van zand met een diameter van zo'n tien meter. Voor ander werk zijn er aparte ruimtes. De verstilling, die uitgaat van de beelden wordt door de ruimte eromheen versterkt. De Cocons roepen associaties op van verwachting, introversie, inspinning , stilte, bezinning of afzondering.
Ze zijn van verschillend materiaal gemaakt, van hard (porselein) tot zacht (stoffen en was), hebben gladde of ruwe oppervlaktes, zijn gesloten of voorzien van kleine bewerkte openingen.
Ik heb een foto van boven de zandcirkel gemaakt en een van een solitair geplaatste cocon.
De derde van de foto's hierboven - ik kan het niet nalaten - is van Luca afgelopen zondag op zijn lievelingsplekje in onze tuin in de buurt van het kippenhok. Hij zeeft het kippenvoer alvorens het voor de Wyandotten Truus en Trees uit te strooien.
Foto vier en vijf zijn van de nieuwe residentie van Anke en Clemens. Ik kan hier wel schrijven hoe prachtig hun nieuw onderkomen is, hoe gelukkig ze ermee zijn, hoe gastvrij ze ons ontvingen in bed-and-breakfast sfeer.
Maar is dat boeiend op deze plek?
De reactie-vraag betreft wel dit item. Op de laatste foto zie je de voorkant van hun huis. De lengte van de voorgevel wordt gebroken door een uitwaaierende lariks waarvan de stam met hedera omwikkeld is. Mail mij (c.creemers@chello.nl) een motivatie waarom deze boom moet blijven staan, danwel verwijderd. De beste motivatie, ter beoordeling van de jonge bewoners, wordt beloond met de ABV Eindexamencatalogus 2008.
Waarmee in deze blog toch nog kop en staart verbonden zijn.
P.S.1
Ik ontving geen enkele reactie op de vraag naar de namen van de acht zaligheden.
Was de vraag te moeilijk of de prijs, een gemailde foto van de contente mens, te gering?
Het juiste antwoord luidt in elk geval : Netersel, Hulsel, Reusel, Duizel, Eersel, Steensel, Knegsel - allemaal sel-ligheden - en de achtse? Bladel! Geen sel achteraan en dus stof voor veel discussie.
P.S.2
Luca heeft nog geen broertje of zusje. Anders had ik bovenstaande niet geschreven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten