De foto's zijn afgelopen zondag genomen, een dag nadat onze Daaf in Gent, België, slaagde voor zijn osteopathie examen voor een internationale jury, een succes dat hij behaalde na een ruim vijf jaar durende noeste studie. Hij kwam de felicitaties hoogstpersoonlijk met Karlijn en Zoë in Valkenswaard in ontvangst nemen. Ook namens Thomas en Femke beloonden we hem met het vooruitzicht op een musical naar keuze inclusief verblijf ter stede samen met Karlijn, die achter de schermen het nodige heeft bijgedragen tot dit geweldige succes.
Om Zoë hoeven ze zich in dat weekend geen zorgen te maken. Zij heeft dan een verwenweekend bij opa en oma.
David en zijn talenten.
Of hij tot laat in de puberteit last had van dyslexie of een gewone hekel aan lezen of algemeen aan studie had zullen we nooit meer te weten komen. Feit is dat hij in zijn jeugd vaker naar zijn kamer ging om te slapen dan om zijn studieboeken open te slaan. Hij was een kei in het maken van studieschema's, die hij dagelijks naar beneden - en wat de gevraagde inspanning betreft naar boven - moest bijstellen. Dat duurde tot en met de middelbare school. In dat jaar daarna in Amerika zal hij ook niet moe zijn geworden van de studie op de highschool, die grotendeels beneden zijn havo niveau lag.
De wending in studiehouding en -resultaat ontstond bij de start van zijn studie fysiotherapie, die nagenoeg parallel liep met zijn ontmoeting met Karlijn. Een gerichte bij hem passende studie en een externe motivatie in de vorm van zijn vriendin, die met hem de nog ontbrekende studiemethode oefende: pas stoppen als je het echt onder de knie hebt. Enkel hoop is ontoereikend.
Na het behalen van de bachelor fysiotherapie leek het erop alsof hij er warempel zin in kreeg. De studie osteopathie lag hem misschien nog beter dan fysiotherapie metname over de daarbij behorende holistische benadering hoorden we uit zijn mond vele enthousiaste en overtuigende verhalen. De studie vroeg veel van hem en van zijn gezin. Een keer per maand een zeer lang weekend in Utrecht. Wat heeft hij een hekel gekregen aan de A 2!!
En dat allemaal naast een drukke praktijk.
Het heeft hem bloed, zweet en tranen gekost. De talenten heeft hij, dat is bewezen, maar het is hem zeker niet komen aanwaaien.
Heb ik zo voldoende de loftrompet gestoken?
Wat een kanjer! Dat zeiden we hem gisteren voor de zoveelste keer. En door zijn bescheiden lach brak een glimp door, die verried dat hij er zelf ook een beetje in begint te geloven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten