Kalootje

Terwijl de media in naam van weldenkend Nederland justitie en politie ter verantwoording roepen vanwege het verlof en ontsnapping van de miss-handelaar Saban B. valt een schrijven van het 'sNederlands Recht op mijn deurmat. Dat ik op 10 juli in Amsterdam 104 km/u heb gereden waar maximaal 100 is toegestaan en dat ik deswege aan hen € 22 verschuldigd ben, bestaande uit € 16 voor de sanctie en € 6 voor administratiekosten.


Intussen meerdere malen naar Amsterdam gereden.

Zoals afgelopen zondag.
De A2 stond vanaf Den Bosch zo vol als een blik sardientjes.
Langs de weg geven borden aan dat je er 50, 80, dan weer 70, 100, 110, nee 90 mag rijden, snelheden waar de automobilisten van dromen in deze kilometerslange bouwput.


We moeten op tijd zijn voor het verjaardagsfeestje van Luca.
We zijn drie jaar opa en oma.
Luca heeft afgelopen week verschillende malen gebeld dat we het niet moesten vergeten en dat ie ook een kalootje wilde.
Afgelopen vrijdag op Riny's verjaardag vroeg hij of oma autootjes had gekregen. Toen Riny dat moest ontkennen zei hij enigszins teleurgesteld "Maar een motor gekregen toch...?


Bij Abcoude kunnen we de aangegeven snelheid eindelijk halen. En ja hoor. Daar staan ze in de berm. Ze schieten geen boeven, maar auto's met hun geavanceerde laserguns.
Over twee maanden, als de administratie een beetje doorwerkt mag ik weer een schrijven verwachten.


Een kinderfeest doet alles vergeten.
Luca blaast met verve de drie kaarsjes op de prachtige door Femke zelf gebakken feesttaart uit.
Riny haalt de afgelopen drie weken in door de kleinkinderen een voor een te beknuffelen.




En ons kalootje?
Luca had een politie- of een kraanwagen gevraagd.
Het is gelukkig een kraanwagen geworden.