Door folders gelokt trekt het natuurpark Timanfaya vele bezoekers, bezoekers die over een weg waar absoluut niet mag worden gestopt eindelijk aangekomen op het hoogste punt van het park een restaurant worden ingelokt omdat buiten behalve het magistrale uitzicht geen mogelijkheid is om te wandelen.
Maar Lanzarote heeft meer te bieden dan Timanfaya en de volgens Houellebecq te omzeilen Cactustuin. (Cactussen: 'Door hun plompe vorm en stekels...het perfecte symbool voor de afstotelijkheid van het plantenleven', aldus deze bioloog-schrijver)
Allereerst is dat het voormalige woonhuis, nu museum, van de plaatselijke godheid Cesar Manrique.
Manrique is heel bepalend voor het eiland. Hij bewerkstelligde dat er een set van bouwvoorschriften van kracht werden, waardoor het eiland er ondanks haar doodse weerbarstigheid mild en hier en daar zelfs lieflijk uitziet.
Er mag niet hoger worden gebouwd dan vier verdiepingen, geen losgeplaatste reclame langs de wegen en er wordt gebruik gemaakt van drie kleuren: de gebouwen wit en kozijnen blauw of groen.
Manrique de alleskunner was in de eerste plaats een estheet.
Zijn huis is een grootse verrassing. Grotendeels betaande uit ondergrondse kraterruimtes, creëerde hij daar oogstrelende leefruimtes. Op de eerste foto toont de huiskamer als ontmoetingsruimte.
Als tweede aan te bevelen attractie moet het woon- en het werkhuis van José Saramago, de winnaar van de Nobelprijs voor literatuur van 1998 worden genoemd. Dit museum is kortelings geopend en drijft op enkele vrijwilligers.
Saramago is een Portugees die na felle kritiek op zijn 'Het evangelie volgens Jezus Christus' naar Lanzarote emigreerde en naast de zuster van zijn derde vrouw, Pilar del Rio, ging wonen en werken.
Aan de overkant van de weg werd een schitterend 'House of Books' gebouwd waar hij verder werkte aan zijn imposant oeuvre tot zijn recente dood op 18 juni 2010.
Het bezoek in deze bibliofiele omgeving, waar de muren gelardereerd zijn met schitterende schilderijen, veelal geschonken door bevriende schilders, is van harte aan te bevelen.
Je voelt de aanwezigheid van deze communistisch-idealistische schrijver door de enthousiaste en liefdevolle begeleiding van de gids.
De derde aanrader is het Noordelijk gelegen Jameos del Agua, een aan de kust gelegen tuin, deels liggend in kratergewelven. Je loopt vanaf de zee omhoog. Boven aangekomen kan een archeologisch museum worden bezocht, waar het vooral draait om het geweld van vulkaanuitbarstingen.
Deze drie highlights én de vele prachtige boeken, die we lazen, deels op E-reader, maakten de afgelopen twee weken tot iets moois.
Het weer liet het veelal afweten, hoewel het verschil in temperatuur met Nederland ver boven de twintig graden lag!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten