Mijn zus uit Noord Holland was voor twee dagen overgekomen.
Ze wilde nog verder naar het Zuiden, daar waar onze roots lagen.
Limburg, naar haar geboortestad Roermond.
Ze wilde terug naar het verleden.
Onze oudste neef, de zeventig inmiddels gepasseerd had ons uitgenodigd in hun nieuwe woonst in Roermond, stadsdeel Maasniel: een appartement - op zorg aansluitbaar -, alles dus gelijkvloers en dokterspost op loopafstand. Wat willen we op leeftijd nog meer?
Ontvangst is allerhartelijkst, een lunch alsof we een week niet gegeten hebben en verhalen voor een gehele dag.
Wat hun het meest bevalt in de woning?
Beiden: "Het uitzicht!"
De kerktoren en daarachter beneden de lagere school.
Instituten van gezag, hier in het Limburgse.
Voor hen te vroeg nemen we afscheid.
Maar er staat nog een familiebezoek op de agenda.
De jongste zus van mijn moeder woont in de buurt, in Haelen.
Ze wil herinneringen aan vroeger - 'nu het nog kan'- met ons delen.
We hebben ze jaren niet gezien, schrikken van de overeenkomst met haar achttien jaar oudere zus.
Er zijn nog twee zussen van mijn moeder in leven. We horen dat het met de een na jongste na een lang ziekbed nu hard achteruit gaat. Voor een bezoek om herinneringen met haar op te halen, is het definitief te laat.
Mijn tante verhaalt volop, wij stellen de vragen, vullen enkele hiaten in onze familiegeschiednis op.
Op het einde krijgen we foto's en brief mee. De brief dateert van 3 mei 1916. Het is een brief van Dr. J.M Wiggelendam, officier van gezondheid aan mijn opa, bij zijn benoeming als verbandmeester aan de Staatsmijn Wilhelmina. Een tak van de Midden Limburgse familie van Montfort vestigt zich in het Zuid Limburgse Terwinselen.
We rijden terug naar Brabant, zetten mijn zusje op de trein naar het Noorden.
Gisteren ontving ik het overlijdensbericht van de op een na jonste zus van mijn moeder.
Op Pasen, drie dagen na ons bezoek aan de jongste zus, is ze overleden.
Vrijdag wordt ze in Heerlen gecremeerd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten