Net voordat ik aan deze blog wil beginnen belt de lokale grootgrutter dat ik de Grolschkoelkast heb gewonnen.
Een bijkomstigheid van pensioen is dat je alle tijd hebt om deel te nemen aan alle mogelijke akties, prijsvragen en wedstrijdjes.
Met de slagzinnen die ik tot voor kort instuurde heb ik nooit iets gewonnen. Vergeleken met de winnaars vond ik de mijne diepgravend en ingewikkeld, met dubbele bodems zeg maar. Je moest er een leeswijzer bij houden om de bedoeling te doogronden. Het rijm was ondergeschikt aan de inhoud, dus liepen mijn slagzinnen nogal stroef.
Het ging me om de inhoud.
Een gezinslid, dat wel eens jureerde wees me erop en zei dat om te winnen eenvoud, rijm en lulligheid telde.
Dus vulde ik onlangs in dat ik de Grolschkoelkast wenste, omdat - en nu komt het resultaat van mijn creativiteit - 'met zo'n ding bij de hand wint Nederland'.
Bingo, nu staat er in de garage, volledig overbodig, een Grolschkoelkast te wachten op een goede bestemming.
En of Nederland wint, valt te betwijfelen.
Maar als je niet deelneemt, win je nooit.
En zolang er niet gespeeld is, heb je niet verloren.
Even terug naar mijn verjaardag.
Afgelopen zondag hield ik mijn kinderfeestje en voelde me eeuwig jong bij het luide en krachtige 'Lang zal hij leven' van de vijf kleinkinderen en hun ouders.
Kadoos waren persoonlijk.
Familiefoto met lijst, een luxe cahier 'om er een boek in te schrijven'.
Van Riny kreeg ik de Unica's van Lucebert, die ik aandachtig doornam, inclusief voetnoten. leeswijzer en achtergrondliteratuur.
Ingewikkeld, diepgravend en mooi.
Poëzie van Lucebert verzamel ik al jaren.
Unica's zijn de eerste tien, in oorsprong in een oplage van één, dichtbundels van de jonge Lucebert, die hij maakte voor vrienden.
Het zijn de geboortebewijzen van een groot dubbeltalent.
Ingewikkeld, diepgravend en mooi.
Ik had deze blog eraan kunnen wijden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten