Tarten: (o.a.) prikkelen tot een handeling.
Moet en zal ik de derde pil van Tartt gaan lezen?
Zal ik vanmiddag in de ongetwijfeld zeer lange rij bij Atheneum in Amsterdam gaan staan voor een gesigneerd exemplaar?
De Volkskrant-Bouman: ja, want 5 sterren, NRC-van Essen: nou...,want slechts 2 sterren.
Literatuurkritiek bevindt zich tussen mening en feit, de waarheid bestaat er niet. Het advies wordt al dan niet gevolgd op basis van verwante smaak.
De Volkskrant is weliswaar mijn krant, maar ik volg in de regel Peters eerder dan Bouman.
Van Essen lijkt sympathiek bij DWDD, maar komt niet verder dan teveel lagen, teveel uitweidingen.
Wie graag verdwaalt heeft in 'Het Puttertje' een heerlijke 1000 pagina dikke literaire zoektocht.
Alweer liefs tien jaar heeft de frêle Donna aan haar derde spruit gewerkt.
Haar eerste 'De verborgen geschiedenis' uit 1993 kan ik me nog herinneren. Vooral de campussfeer met haar excentrieke, arrogante bewoners is me bijgebleven.
'De kleine vriend' uit 2002 roept niets bij me op.
Ik neem het uit de kast.
De kaft. Voorop een halve poppenkop, achterkant een hele, Donna dus, niets verandert sindsdien. Ik lees de flap. Niets wordt er in mijn brein geprikkeld.
Dus is mijn dilemma opgelost.
Eerst maar eens of nog maar eens 'De kleine vriend' lezen.
Ik blijf dus thuis.
Lekker lezen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten