woensdag 16 september 2015

Joost mocht het weten



 " Er zijn zoveel mensen, vooral onder onze vrienden, die denken dat woorden niets voorstellen. Integendeel, nietwaar, het is even interessant en even moeilijk om iets goed te zeggen als om iets te schilderen. Er is de kunst van lijnen en kleuren, maar de kunst van het woord is en blijft evengoed bestaan." 
Vincent van Gogh aan Emile Bernard, 19 april 1888

Bovenstaand citaat staat bij het beeld waar, na de brug over de Reusel, de Landart tentoonstelling in Diessen aanvangt. Deze start van de mooie 4 kilometer lange tocht maakt het thema voor dit jaar duidelijk: Vincent van Gogh. 
Ik kan het niet nalaten om te onderzoeken of de boeken kunnen worden opengeslagen en sta daar, zo nonchalant mogelijk, want aan kunst mag je doorgaans niet komen. Eén hand in mijn broekzak gevangen, die kan geen kwaad. Het is mijn rechter, die baldadig even aan mijn regie ontsnapt en het bewijs levert, dat ik eigenlijk al vermoedde.

Behalve aan het thema moet een Landart kunstenaar zich houden aan de opdracht dat het beeld moet passen in het landschap en bij voorkeur gemaakt dient te zijn van natuurlijk vergankelijk materiaal. 
Dit blijkt soms een te knellend keurslijf.
Ik kijk om te begrijpen.
Water is een dankbaarder decor dan de donkerte van het natte bos.
Ik probeer te kijken met het enthousiasme van Joost Zwagerman, probeer vergeefs zijn stem in me op te roepen. 
Maar het is stil, oorverdovend stil.

Laat de beelden verder voor zich spreken.








Geen opmerkingen: