Elf van de twaalf kinderen hadden er gehoor aan gegeven.
De eerste stop was in Gees, een plaatsje in Zuidwest Drenthe, waar in een theetuin de eerste ontmoeting plaats vond en we onder een stevige lunch konden bijkomen van de lange reis. Voorzien van diverse gehoorapparaten, gesteund door een rollator, op de been gehouden door bloeddruk- en cholesterol verlagende pillen, spraken we over ons verslechterend gebit en wat daartegen te doen.
Een begin verloopt altijd wat stroef op zoek naar gezamenlijkheid.
Vervolgens werd de plaatselijke ruim zeven hectare tellende beeldentuin bezocht, die ons de gelegenheid bood om groepsgewijs deze schitterende tuin met haar prachtige tijdelijke en vaste beelden te bewonderen.
Ons hotel lag in het even verderop gelegen Westerbork. Na het betrekken van de kamers werd op het terras onder een uitbundig schijnende zon een drankje genuttigd. Gesprekken werden in duo's voortgezet.
In het tegenover liggend restaurant was een aparte ruimte gereserveerd voor het diner. Van het begin tot het late einde werden urenlang herinneringen aan ons gezin opgehaald. Een enkele keer moest een herinnering aan een gebeurtenis worden bijgesteld onder druk van een door de anderen gedeelde afwijkende visie,
Maar één visie werd door iedereen gedeeld: we hebben een schitterende jeugd gehad dankzij ruimdenkende hartelijke en liefdevolle ouders.
Ik realiseerde me deel te zijn van een groep zonder mijn individualiteit te moeten opgeven, een groep waarop ik altijd een beroep op kon doen en waarvoor ik er altijd zou zijn.
De volgende ochtend stond een ruim 30 kilometerslange fietstocht per tandem gepland, die ons voerde door het mooie idyllisch Drentse landschap.
Achterop de tandem van de organisator Geertjan gezeten, was het mijn taak de uitgezette route in tomtom instructies uit te spreken en te waarschuwen voor tegenliggers en ander ongemak. De tegenliggers hadden merendeels ruimschoots de leeftijd van 65 gepasseerd, waarbij sommigen voor hun mobiliteit breed uitdijende scootmobiels gebruikten.
Drenthe is de provincie van 50 plus.
Op de helft van de tocht bevond zich een theehuis annex galerie, waar we toevalligerwijs een van de exposanten van de beeldentuin in Gees, Dick Sierksma, ontmoetten.
We wisten toen nog niet dat enkele meters verderop de tandem van Maarten en Frank een klapband kreeg, waardoor zij zich genoodzaakt zagen op een terras te wachten op een bezemwagen.
Omdat enkelen nog verplichtingen die dag hadden - ik werd verwacht op het verjaardagsfeestje van Luca - werd bij terugkomst haast gemaakt met het vertrek, maar niet eerder dan dat de groepsfoto werd genomen.
En daar staan we , elf mensen, los van elkaar, maar eeuwig verbonden, die met plezier en in dankbaarheid terugkijken op een prachtig en waardevol weekend!
