Het is de uitreiking van de eerste prijs van de eerste VAROSO wedstrijd. VAROSO staat voor de deelnemende gemeenten: Valkenswaard, Son en Rosmalen, die elk tien teams van twee personen afvaardigen.
Mijn maat is André van Asten, de man met het oranje shirt. Hij is een zeer goede golfer met een exact handicap van 16, waar ik 32 tegenover zet. Samen kregen we op de Valkenswaardse baan - waar deze eerste van de drie wedstrijden plaats vond, 19 slagen mee.
We speelden Texas Scramble: beide spelers slaan een bal af, dan wordt met de beste bal om en om verder gespeeld.
We hadden 70 slagen nodig voor 18 holes. Daarvan werden de 19 slagen afgetrokken, wat een score opleverde van 51, ruim voldoende voor de eerste plaats.
Met mijn hand op A's schouder geef ik aan dat hem de meeste eer toekomt; hij speelde de sterren van de hemel.
Hij is ook een goede coach, haalde bij mij mijn beste spel naar boven.
Voorbeeld: ik raakte de bal niet goed, maakte te weinig lengte.
Reactie A : "Onze bal ligt weer dichter bij de hole."
En dan de prijs. Een beetje symbolisch, geef ik toe, drie doosjes ballen voor elk.
Vandaag speelde ik met buurman Henk. Ik had één hagelwit balletje uit een doosje meegenomen. Bij de eerste de beste slag sloeg ik de bal buiten de baan. Weg balletje.
Reactie Henk: "Nu heb je er nog acht."
Dat klonk best troostend vond ik.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten