20 juni 2007 suggereerde mijn eerste blog dat het thema van mijn wekelijkse bijdrage onze (Gaspel-) tuin zou zijn.
Van de inmiddels 619 posts zijn er slechts enkele gewijd aan 'ons paradijs'.
Het overkoepelende thema is het best te omschrijven als de sores van een man op leeftijd.
Anno Nu.
Afgelopen dagen las ik 'De wilde tuin' van Hans van Cuijlenborg (Amsterdam 2013) Het boekje bestaat uit twee delen. Deel 1 De wilde tuin in geschiedenis en theorie, deel 2 De wilde tuin in de praktijk.
Vooral het eerste deel is interessant.
De grondlegger van de wilde tuin beweging is William Robinson met zijn publicatie van Wild Garden in 1871. Na hem zou de invulling van het begrip wilde tuin diverse malen verschuiven.
van Cuijlenburg ordent die accentverschillen in maar liefs vier generaties. Daarin passeren ook diverse Nederlanders zoals Mien Ruijs (1904 -1999 tweede generatie) en Piet Oudolf (1944 vierde generatie).
Er zijn verschillen in het toelaten van exoten, gebruik van materialen en toelaten van vormsnoei.
Het grootste verschil zit uiteindelijk in de mate van ingrijpen op de natuur.
Dit ingrijpen noemt de auteur Menselijke Energie: M.E.
Is de M.E. 0, dat grijpt de tuinier niet in. Hij laat de natuur zijn gang gaan.
Dit gebeurt in een tuin zelden. Enkel door het lopen door de natuur wordt M.E. toegevoegd. Er ontstaan begaanbare paden.
In de tuinen als Versailles is sprake van een M.E. van 100.
Terug naar de Gaspeltuin. Van hoeveel M.E. is daar sprake?
Dat is het antwoord op de vraag die velen mij stellen: "Hoeveel uren per week werk je in de tuin?"
Met een antwoord van 10 uur, moet worden gerealiseerd dat het effect op de natuur heden ten dage heel wat minder is dan tien jaar geleden.
Maar goed, 10 uur, hoeveel M.E. is dat op een natuur van 1350 vierkante meter?
Laat ik het op een M.E. van 70 zetten.
Nu komt de kwestie voor de steeds maar ouder wordende tuinier. 'Hoe lang houd je dat onderhoud vol?'
Er zijn nogal wat ouder wordende tuiniers, die uiteindelijk besluiten op een balkon te gaan zitten al dan niet achter een balkonconifeer.
De M.E. benadering geeft een geheel andere denkrichting dan verhuizen,
Als ik de M.E. elk jaar met 5 punten verlaag, dan leven we over 14 jaar in een Wilde Tuin.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten