donderdag 21 februari 2019

Einde buxustuin

Toen we in 2004 op Tenerife een tuinontwerp maakten - je moet soms letterlijk afstand nemen om een rigoureuze verandering door te voeren - besloten we om de geometrische vormen van ons huis in de tuin terug te laten komen en te accentueren met paden afgezoomd met buxus.
Veertien jaar later sloeg een exoot, de buxusmot, onverbiddelijk toe, ook in de Gaspeltuin.

"Heb geen hoop op de terugkeer van buxus in uw tuinen", kopte onlangs tuingoeroe Romke van der Kaa in het E.D.
Zijn betoog is logisch.
De miljoenen larven die zich dit jaar vol vraten aan onze zo zorgvuldig opgekweekte geliefde buxus zullen komende zomer als motten de laatste restjes te lijf gaan.

Wat ons is aangedaan.
Hieronder twee foto's van onze tuin.
De eerste uit juli 2017. de laatste van vandaag.



Het zijn andere seizoenen. 
Kijk daar even doorheen.
Het gaat om de ravage op foto twee, wat er overblijft na een weekje hakken, kappen en rukken aan de perkenomlijsting.

Volgende week zal ik Ilex Crenata planten, een duur alternatief en hoop de charme van weleer terug te winnen.

'Voor zover ik weet heeft de Ilex nog geen vijand', troostte de kweker, nadat ik een kleine duizend euro via zijn mobiele pin had overgemaakt.

 

Geen opmerkingen: