Toen ik het bericht hoorde van het overlijden van de koningin van Brittannië wist ik dat ik hierover wilde schrijven en op welke wijze ik dat zou doen, namelijk over haar beeltenis op postzegels.
De volgende dag schreef de columnist van het E.D. Jos Kessels over...Jawel die prachtige zegels met haar portret, die kleuren...!
Alleen Riny had ik over mijn idee verteld.
Ik zou wachten met het publiceren tot het weekend.
Wat te doen nu het gras voor mijn voeten is weggemaaid?
Wat te doen nu ik alleen maar plagiaat kan plegen?
Als ik erin volhard dan ben ik een kaper.
Haar doodsbericht bracht onmiddellijk de onderstaande beelden bij me boven.
De kroningszegels - Elisabeth werd in 1952 op 26 jarige leeftijd gekroond - inderdaad schitterend van kleur. Mij boeide vooral dat prachtige koppie, wat een knappe verschijning!
Een koningin, die moeiteloos kon concurreren met filmsterren als Doris Day uit mijn verzameling kauwgumplaatjes.
Ik was zes en stond aan het begin van mijn filatelieleven.
Samen met mijn broer Bert had ik een verzameling.
We spaarden de gehele wereld. De zegels werden in een Schaubek-album ingeplakt.
Drie jaar later vond mijn moeder het verstandig om de verzameling door een van ons te laten voortzetten.
De verloting won ik. Ik vermoed dat mijn moeder vals speelde.
Mijn passie voor zegels groeide. De plaatselijke postzegelhandelaar uit Roermond Piet Ramakers nam me in dienst als hulpje.
Hij leerde me te specialiseren.
Behalve Nederland ging ik Scandinavische zegels sparen, in het bijzonder die van Noorwegen.
De kans om die compleet te krijgen was groot. Bovendien waren ze betaalbaar.
Een zakelijk advies.
Britse zegels en die van de Commonwealth, met de beeltenis van Queen Elisabeth als een klein icoon verschoven naar de achtergrond.
Mijn belangstelling voor het Britse koningshuis veranderde.
Ook zij waren verwoede filatelisten, ze bezaten de zeldzaamste zegels zoals de blauwe Mauritius met de beeltenis van Queen Elisabeth 1, de duurste zegel ter wereld.
In de Katholieke Illustratie had ik een foto gezien van de jonge Elisabeth II, gebogen over een album.
Een vrouwelijke postzegelverzamelaar, een koningin bovendien, wat een mens was dat!
Ik ben geen royalist.
De soaps eromheen kunnen me nauwelijks bekoren.
Maar Elisabeth II had iets bijzonders.
Het begon met een lichte verliefdheid, daarna werd ze mijn verre verzamelmaatje en tot slot bewonderde ik haar in de film The Crown.
Hoe ze de boel bij elkaar probeerde te houden.
Toegewijd werd ze bijna elke necrologie genoemd.
Het kan niet anders, een filatelist is van nature toegewijd.
Bij het geringste zuchtje wind ligt de geordende boel door elkaar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten