Bij de renovatie van hun vloer beneden waarbij de kruipruimte zou worden dichtgestort, zouden draagbalken van 16 bij 6,5 cm vrijkomen.
Of ik daar iets mee kon of was het beter om die te laten afvoeren, had Thomas me gevraagd.
Hij kent mij natuurlijk langer dan vandaag, dus het antwoord liet zich raden.
"Nooit iets wegdoen, zeker geen hout!"
Zo heb ik me enkele weken terug een dag bezig gehouden met het ontdoen van de balken van de honderden spijkers waarmee de eiken vloerdelen aan de balken waren vastgespijkerd.
Recyclen kost tijd.
Er waren drie ideeën, opties.
Noa: het uitbreiden van haar paardenstal.
Cor: een overkapping voor de aanhanger op Roesdael, hun bosperceel - waar de as van Femke ligt - .
Thomas en Luca : een buitenloungebank.
Het werd optie drie.
Of ik een ontwerp kon maken.
Of ik dat ontwerp kon uitvoeren.
Ik stuurde het ontwerp door naar mijn broer Jan, die alles kan, zeker met hout.
Hij heeft van zijn garage een timmerwerkplaats gemaakt.
Alles draait om de vijf frames, die de zitting en de rug op 100 graden dragen.
Of hij me wilde helpen bij de montage van de vijf frames.
Ik ken mijn broer langer dan vandaag.
Zaterdag met de vijf frames naar Oisterwijk getogen, waar Luca me zou helpen bij de verdere montage.
Wat is er mooier voor een opa dan met zijn 16 jarige stoere en sterke kleinzoon zo'n bank in elkaar te zetten?
Hieronder beelden van het proces en het resultaat.
De foto's zijn door Luca gemaakt. De laatste door Thomas.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten