Hier verbleef ik dus van woensdag op donderdag j.l., op de Afd. KVKS: Kort Verblijf Klein Snijdend.
Er is inderdaad sprake van een klein snede in de buikwand, waardoorheen het suprapubisch katheter naar buiten steekt. Maar om van het schillen van de prostaat te spreken van klein snijden is toch een andere mouw.
Na een slechte nacht, die ik pas inging na een temazepam, vond de zaalarts de volgende ochtend het prima als ik naar huis ging na een proeve van bekwaamheid nl. een verantwoorde verhouding tussen het uitplassen en het restant dat achter zou blijven in de blaas.
Hetgeen lukte.
Het door mij zo gehate katheter door de urinebuis werd eruit gehaald en de katheterzak werd aangesloten op de suprapuub.
Ik kreeg een korte instructie hoe ik de buikwond zou moeten verzorgen, waartoe ik maar liefs drie dozen gaasjes, incontinentiebroekjes en diverse hulpmiddelen meekreeg.
Pas thuis realiseerde ik me dat ik met geen mogelijkheid die buikwond zou kunnen verzorgen, ik kan hem nauwelijks zien zonder pijnlijk door te buigen en Riny is niet direct een geboren Florence Nightingale.
Hoe gelukkig mogen we ons prijzen met schoonzus Leonie, die als oud verpleegdocente haar diensten aanbood. Elke avond komt ze me verzorgen en, wat zeker zo belangrijk is, zeggen dat het er steeds beter uitziet.
En als Leonie gelijk heeft dan zal ik binnenkort verlost zijn van het buikwandkatheter - de suprapuub - en zal ik op mijn werkkamer een tegel ophangen met de tekst "Het leven is beter, zonder katheter".
Geen opmerkingen:
Een reactie posten