Tegeltjeswijsheden

 Afgelopen weekend bracht Thomas onderstaand geschenk mee : 'In plaats  van bloemen'.

Het is de wijze quote waarmee ik mijn vorige blog mee afsloot. Ik onderschrijf  de tekst ten volle. Het is wachten op de dag waarop ik ervan verlost word - niet van de tekst, die is eeuwig, maar van dat ding dat me dagelijks kwelt -.

Welke wijsheden zou ik verder nog in steen willen beitelen, willen tegelen?

Een uitspraak, die mijn vader vaak bezigde om zijn kroost te troosten:

Het is zoals het is.

Een heerlijk stoïcijnse uitspraak, waar niets tegenin te brengen is. 

Een even als troost bedoelde uitspraak is:

Aan alles komt een einde.

Aan alles, dus geldt dat niet alleen voor de ellende, maar ook voor alle moois en dierbare momenten.

Deze wijsheid dient enkel getoond te worden aan mensen die vreselijk lijden bijv. omdat ze een katheter dragen.

Van wijlen filosoof des Vaderlands René Gudde is de uitspraak/ titel van zijn boek

Sterven is niet moeilijk, iedereen kan het.

Niemand die eraan zal twijfelen; toch zijn er schepselen, die zouden wensen dat die opdracht voor hen  te moeilijk zal blijken.

Van jongs af aan heb ik de vermaning van mijn moeder gekoesterd:

Wat gij niet wilt wat U geschiedt, doet dat ook een ander niet.

Die uitspraak bezigde ze regelmatig wanneer de roedel van haar 12 kinderen weer ergens ontspoord dreigde te raken.

Pas later tijdens mijn studie bewonderde ik deze Kantiaanse stelling niet alleen als pedagogisch verdict maar als een allesomvattende levensles.

De tegeltjeswijsheden hebben inmiddels hun plek veroverd in de scheurkalenders. 

Ooit scheurde ik op bezoek bij vrienden uit de scheurkalender van 2020, uitgegeven door de Roermondse Veldeke Stichting het volgende boertig gezegde

De vertaling - Pluk de dag - is wel heel vrij.

Maar is een waarheid als een koe