Donderdagavond 21.00 uur: daar zagen we ze in levende lijve, onze kleindochter Zoë. Ja, het had mama Karlijn heel wat moeite gekost om haar na zolange tijd te hebben geborgen, op de wereld te zetten. Na drie uren kan ze er al om lachen; het opvoeden kan beginnen.
Drie dagen later staan we weer aan de deur. Of we ze effe zien mogen, of ze al gegroeid is, of ze d'r ouders een beetje laat rusten?
Oma bestudeert de groei, terwijl ik over de bank geleund toekijk. Een meisje! Hoe anders is dat dan ik gewend ben ? Tegen de tijd dat ze groot is, is de voetbalcompetie voor vrouwen misschien gewoon en spannend en is de eerste transfer van PSV-ster Zoë C. naar Ajax een feit.
Het was een druk weekend: een start met het Fontysfeest op vrijdagavond: 6500 mensen, die samen naar een filmpremière ( de Fontys-onderwijsfilm : "The sky is not the limit") kijken, een Europees record. Wij waren erbij!
Zaterdag ontvingen we Tuinclub 5. Ik was een beetje nerveus geweest. Voor als ze me zouden vragen naar de namen van plantjes in het Latijns. Maar het ging helemaal anders. Ze vragen niks. Ze vertellen uit zichzelf van allerlei dingen. De namen van onze plantjes in het nederlands, over snoeien, stekken en composteren. Het meeste wist ik al. Maar dat liet ik niet merken. Ze vonden me daarom leuk. Riny mag misschien bij die club komen.
Zondag..... Zondag was weer helemaal anders. In Amsterdam werd bij gelegenheid van de opening van het boekenseizoen op het terrein van de Westergastoren de Manuscripta gehouden, een manifestatie rondom boeken. De opening bestond uit de installatie van de jury van de NS publieksprijs en het bekendmaken van de zes genomineerde boeken.
De helft is rebbisch: Kluun, van der Lugt en Verhoef. Het wordt kiezen tussen van Dis De wandelaar, Grunberg Tirza en Luyendijk Het zijn net mensen. Alleen het laatste boek moet ik nog lezen om mijn verantwoorde keuze bekend te maken. En verder heb ik weer een aantal boeken dubbel in mijn kast staan.
De manifestatie is overigens van harte aan te bevelen! Volgend jaar blijf ik de gehele dag. Maar dit jaar ging mijn verlangen naar de Bonifaciuslaan.
En zo zijn we weer bij Zoë Z.I.E. zie boven en haar blog: www.ziecreemers.blogspot.com
Geen opmerkingen:
Een reactie posten