Thomas reageerde via zijn blog op de oproep om voor Zoë's folder - zie mijn vorige blog - verwijzingen naar "Valkenswaard" in de literatuur aan te dragen. Hij vond "Valkenswaard" in een jeugdgedicht. Van de vier inmiddels verzamelde vermeldingen is dit de aardigste: een olifant met een lange staart, van Zuid Beveland tot Valkenswaard. (Helaas is zijn blog op dit moment van schrijven onbereikbaar en kan ik de tekst niet nazoeken)
Zoë was zaterdag op bezoek, wat voor ons de gelegenheid bood om met haar in contact te treden. Riny dichtbij en fysiek, ik aan- en beschouwend op afstand. Ik wilde het prille, goede contact tussen ons niet meteen verspelen. Dus sprak ik Zoë op afstand toe in mijn hoogste stemregister. Zo had ik gelezen in "Hoe behaag ik mijn kleinkind": baby's vinden hoge tonen prettiger dan lage. Riny nam waar dat ze op mijn falsetstem minnetjes glimlachend reageerde. Mijn dag was goed, de volgende dag last gehad van een pijnlijke keel.
"Zoë in de literatuur" kan ook een project zijn. In Herman Teirlinck "Het gevecht met de engel" komt ze voor, zoals ook in de spannende detective De Minnegift van Julie Parsons .
Ik ben alert.
In de krant van heden werd bericht over de hoge straffen opgelegd aan de medewerkers van de Franse organisatie Zoë's Arck.
Op mijn werk installeerde ik de werkgroep ZOË (Zicht Op Ëenvoud).
Kortom: Ik ben bezeten; Zoë heeft zich genesteld.
Het zal mij benieuwen hoe de volgende kleinkinderen zullen heten..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten