Hoeveel mag men hopen?

Voor de derde keer in een jaar is het mis in mijn familie.
Afgelopen vrijdagavond kreeg mijn oudste broer Bert "de professor" een beroerte. Een bloedprop in zijn hersenen veroorzaakte een rechtszijdige verlamming en tasttte het spraakcentrum aan.
'Motorische afasie' denkt Riny, 'hoe sneller de symptomen verdwijnen des te beter' melden mijn broers de medici.
Zaterdag en zondag zag het er niet naar uit dat Bert zijn post-pensioenwerkzaamheden snel kan hervatten.
Om het stolsel onstaat een oedeem dat de zaak verder afsluit.

Twee keer eerder dit jaar is het dubbeltje in onze familie naar de goede kant gevallen.
Kwam dat doordat ik stiekem gebeden had tot iets wat men de here noemt? In fluisterende, heimelijke woorden heb ik hem aangeroepen, dat ik weinig geloof in hem had, maar dat ie nou de kans had mij te wijzen op mijn misvatting.
Ik voelde me een verrader, o zeker, maar zoals ik onder het mom, baat het niet dan schaadt het niet wel eens homeopatische zalfjes op mijn zoontjes lijfjes had gesmeerd, zo nam ik het woord tot hem of zijn moeder.
Mij om het even.
Bij broer Jacques zijn verlamde arm heb ik ook om míjn moeders voorspraak gesmeekt om iets daar boven te regelen of te sjoemelen. Want na de heres tovertruc bij Mat zou hij wel wat extra hulp kunnen gebruiken.

Geloviger ben ik er niet op geworden.
Het was toeval en geluk, zo oordeelde ik nadien.
En dat smeken en bidden was enkel machteloosheid.
Nu dan voor de derde keer in een jaar.
Ik schaam me, maar doe het weer, wat moet ik anders?
Hoeveel mag men hopen?

"Leest U wel eens mijn blog daarboven? Dan weet U dat ik wat ik schrijf me raakt en wat ik schrijf doorgaans van harte meen.
Mijn oudste broer is 67 jaar jong. Zijn leven lang trouw gewerkt en geleefd, meer en beter dan dat ik van mezelf kan zeggen. Het hart op de goede plek, sociaaldemocraat, gelooft in de maakbaarbaarheid van de wereld bijvoorbeeld door goed onderwijs. Wat dat is onderzoekt hij al jaren hier en in de rest van Uw wereld.
Hij heeft zijn zwakheden, zoals het van geen ophouden weten. Hij rent daarom liever lang dan kort.
Bij genieten kijkt hij altijd een beetje schuldig uit zijn ogen. Het zou een goede calvinist zijn, maar zijn ouders hebben hem op de andere kerk gezet.
Als hij een kans krijgt om aan herstel te werken, dan zal hij daar 100% voor gaan. Dat is een beetje een erfelijke kwestie. Maar dan zal succes hem wel moeten worden gegund. Voor nop zich uitsloven is hij te nuchter.
O, ik begrijp dat U niet aan de gang kunt blijven. Dat er ruimte moet komen, dat we signalen moeten leren begrijpen.
Maar U kunt ervan op aan dat hij zijn lesje heeft geleerd. Hij zal het rustiger aan gaan doen. Eventueel zal ik hem op zijn tuinstoel binden en in zijn lusthof in Donkerbroek planten of op zijn terras in het Turkse Manavgat.
Welk belang ik heb om deze smeekbede tegen wil en dank te doen?
Wel hij heeft zijn leven lang tegen me gepraat vaak heb ik ernaar geluisterd en soms van geleerd. Ik ben daar nog niet klaar mee, begrijpt U?"

Ik lees bovenstaande kritisch door.
Vaak heb ik te snel mijn mails gesend of mijn blogs geplaatst en moest ik dagen erna allerhande toeren uithalen om schade te beperken.
Maar bovenstaande is O.K.
Daar kan geen here over vallen.