Wanneer is sprake van een traditie?
Na drie/vier keren?
Ook dit jaar met "z'n allen" op tweede kerstdag onder de boom onze familietraditie gevierd: kadootjes uitpakken gevolgd met het gaspelkerstdiner.
Bij herhaling wordt vergeleken.
Overschaduwde vorig jaar het acute levensgevaar van mijn broer Mat mijn feestbeleving, nu was er de geruststelling dat Bert na een geslaagde noodzakelijke halsslagaderlijke operatie weer thuis was.
Vorig jaar waren er drie kleinkinderen, nu waren dat er vier.
Steeds meer staan op deze dag de kleinkinderen in het middelpunt. Moest ik vorig jaar de kadoos aanreiken, dit jaar deed de oudste, Luca, deze verantwoordelijke taak. Hij zorgde voor voldoende afwisseling, bracht niet alleen de pakjes rond, maar hielp ook bij het uitpakken ervan.
En het eten...och we hadden gezorgd voor een kindvriendelijk maal, waren voorbereid op een prettige chaos en kliederboel en dat werd het dan ook.
Aan twee voorvallen worden extra fotoblogs besteed: de zovele gezichten van Zoë en de ziekte van Noa in dit kerstweekend, dat oma en opa weer terugvoerde naar de zorgen van vroeger.
Nu kunnen ze daar veel moeilijker tegen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten