Verrassingen

Drie memorabele gebeurtenissen afgelopen week: verjaardsfeest Luca (4), verjaardag Riny (65) en de begrafenis van Huub Mertens.
In die volgorde.
Drie verrassingen.
Luca, die uitbundiger dan ik verwachtte, feestviert.(foto)
Het gezelschap dat aan Riny's kroonjaar aandacht schenkt.
De afscheidsdienst van Huub.

De laatste verrassing was het grootst.
Overrompelend zelfs.
Huub, jarenlang directeur van het KPC, in welke hoedanigheid ik veel met hem te maken heb gehad, kende ik als een betrouwbaar leverancier van onderwijsdiensten, aimabel, geestig en een aangenaam causeur. Diverse keren heb ik met hem geluncht of gedineerd na pittige onderhandelingen, een geslaagd congres of ter voorbereiding van vergeefse pogingen de oude katholieke Pabo's in Nederland onder één dak te brengen, het zgn. SKIF-in-oprichting overleg.
Hij is 62 jaar geworden.
Op mijn afscheid, 11 december 2008 - zie foto -, vertelde hij me van zijn ziekte. Een maand later nam hij afscheid van Het KPC.
Daarna ben ik hem uit het oog verloren.
Tijdens de dienst werd me duidelijk dat hij zich al die tijd bezig heeft gehouden met het vraagstuk Zijn en Tijd.
Hij heeft zijn afscheid tot op de minuut geregiseerd: teksten en muziek, het was allemaal van hem of tenminste zijn keuze.

Nooit maakte ik zo'n persoonlijke en troostrijke uitvaart mee.
Huub, een groot spiritueel denker, verdienstelijk gitarist, gevoelig voor literair poëtische teksten.
Zo kende ik hem niet.

Het afscheidsboekje is een juweel.
Omslagtekst:

Buiten ruimte en tijd
meedeinen in een rivier van pure energie
om uiteindelijk op te gaan
in een oceaan van kristallen licht

Hoogtepunt uit het boekje vind ik de door Huub herschreven tekst van het Onze Vader met o.a.
Vergeef me mijn schulden
aan mijn naasten en dus aan jou,
die ik maak door achteloosheid, onverschilligheid of onwetendheid,
waardoor ik jouw scheppingsdoel juist tegenwerk.

Een troostend samenzijn zeker, maar vooral het inzicht hoe schamel we in onze aardse ontmoetingen de gelegenheid nemen om elkaar echt te leren kennen.

En Riny's 65??
Ze was minder uitbundig dan Luca, genoot troost van hen die zich niet schuldig maakten aan achteloosheid, onverschilligheid en onwetendheid.