Dit kan niet anders dan in opperste verwarring worden geschreven.
Het is weer raak in mijn familie.
Het K-woord is mijn zusje aangezegd.
Een oordeel waarvan de portee nader onderzocht zal worden.
Over enkele dagen weet ze meer.
Het zal een digitale uitslag zijn.
Kennis is macht zo hebben de Verlichtingsdenkers ons geleerd.
Kritische vragen leid(d)en de wetenschap verder.
De Verlichting liet de duistere wereld van de Middeleeuwen achter.
Maar niet elk weten leidt tot verlichting.
Wat heeft het individu aan voor hem fatale kennis?
We zijn gedoemd, we kunnen niet anders dan het aanhoren en - met die vreselijke agogen-term - 'ermee leren leven'.
Is de zwaarte de keerzijde van de ondraaglijke lichtheid?
Of is het hetzelfde: leven in het licht van het einde is gewoonweg ondraaglijk?
Ze hebben hun best gedaan.
Van Schopenhauer tot van Heerden ('Ben blij dat het leven geen zin heeft') heeft men geprobeerd ons voor te houden, te leven met het fatale, het fatalistisch aanvaarden.
Licht of duisternis, twee modaliteiten van hetzelfde.
Het einde van de wedstrijd zo noemt van Heerden dat. Ze komt, vroeg of laat. Te weten dat er een einde aan komt maakt de wedstrijd niet zinvol noch -loos. Het fluitsignaal komt echter meestal veel te vroeg.
Wat is dat voor een scheids, die haar de wacht aanzegt, waarschuwt, zo dadelijk zal ik voor het einde blazen?
We zullen ook met het ellendige weten moeten leven.
Die ondraaglijke zwaarte.
Is het uit laffe moedeloosheid dat ik me betrap
te bidden, ten einde raad, wanhopig, in een Middeleeuwse schemer: O Alwetende, Almachtige, Gij die de loop van onze geschiedenis kent, heb nogmaals erbarmen.
(Als Riny bovenstaande gelezen heeft, adviseert ze me de tekst voorlopig in concept te plaatsen.
"Wacht er even mee".
Kort daarop mijn zusje aan de telefoon: euforisch, geen uitzaaiingen! Het digitale dubbeltje aan de goede kant. Geen doodvonnis.
En nu, een champagneglas verder besluit ik tot publicatie. Want mijn overwegingen blijven van kracht, maar zijn goddank, gemeend, maar niet opportuun.)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten