De aanvoer bestaat uit afgedankte meubeltjes, kleren of boeken, de afvoer uitsluitend uit boeken.
Aanvoer verzorg ik na voor kinderen, kleinkinderen, buren en vrienden te hebben gefungeerd als een eerste verdeel- en sorteerplek, een vorm van voor-recyclen.
Er wordt gebracht en gehaald. Zo staat de garage vol met spullen die uiteindelijk in Het Goed belanden.
Ze zien me daar gaarne komen met onze Suzuki volgeladen.
Ik breng weg en koop en passant nog een boekje ook.
Waarom schrijf ik dit?
Wel afgelopen donderdag vielen twee enveloppes in de bus, die niet veel goeds voorspelden.
De afzender ken ik.
Blauw logootje met twee parmantige leeuwen terzijde van een schild: Ministerie van Veiligheid en Justitie, daaronder Centraal Justitieel Incassobureau.
Twee rekeningen. Beide voor 8 kilometer te hard rijden op de Dommelseweg ter hoogte van pand 111, elk goed voor 56 euro. Fotofilmnummers zijn identiek, zaaknummers verschillen twee cijfers.
Om het verschil in tijden waar te nemen moet nauwgezet worden gekeken: 14.23 uur en 14.53 uur.
Ik hoopte dat er een administratief foutje was begaan.
Daarover lees je zelfs bij grote zaken...
Navraag bij de Hermandad slaat mijn hoop in diggelen. Ik ben heen en terug - op weg naar Het Goed met enkele zakken kinderkleertjes, zeg ik somber tegen de telefoniste, die het allemaall erg sneu vindt - geflitst.
Of ik de foto's wil hebben?
Pas als ze aandringt met de opmerking dat het gratis is, antwoord ik bevestigend.
Nu heb ik twee foto's van de voor- en achterkant van de Suzuki.
Wat moet ik ermee?
Misschien breng ik ze naar Het Goed.
Er zal altijd wel een verzamelmarkt zijn voor leedvermaak.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten