Zaterdagmiddag...
Thijn staat voor het keukenraam en wil, net als de avond ervoor, toen hij parmantig en vol vertrouwen, gewapend met zaklamp de donkere tuin verkende, naar buiten. Maar het regent een beetje.
'Nee, we gaan niet naar buiten, want dan word je nat en ziek', zegt oma. Hij schikt zich in zijn lot, maar wil graag naar de kippen en het konijn kijken als opa ze voedert.
Als ik een beetje doorregent binnen ben neem ik de drie foto's van hem met verschillende voorzetsels: in, door en aan het keukenraam.
De volgende middag is opa ziek.
Ik kan niet anders dan het bed induiken.
Riny kan sinds november 2011 nog niet goed omgaan met een ziekte van haar man.
Ze wil de andere oma bellen, maar weet niet waar de door Karlijn zo fraai geordende logeergegevens liggen en belt...- zo werkt paniek - naar de skihellingen van Kaprun!
Enfin, oma Magriet staat binnen een half uur bij ons aan de deur om Thijn op te halen. Zijn twee zusjes liggen achterin haar auto, moe van de filmmatinee, te slapen.
Als ik veertien uren later wakker word is de vogel gevlogen, de voorgenomen fotoshoot in het water gevallen...
Nu heb ik alleen de resultaten van veelbelovende tryouts.
Thijn, wanneer kom je voor de shoot?
Opa is beter.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten