L&L 2

Dus spoedde ik me zaterdag j.l. naar de plaatselijke boekhandel, de fa. Priem, Libris boekhandel te Valkenswaard op zoek naar de laatste Brusselmans met De Verrekijker als toegift.
De verschraling slaat hier al jaren toe. Van de aktuele literaire toppers liggen enkele exemplaren op stapeltjes, de Libris aanbieding Vrijheid van Frantzen een toren zo hoog, genoeg voor elke inwoner van ons dorp en dan enkele non-fictie en achter in de winkel een tafel thrillers.

Brusselmans? De laatste? Nee, maar we kunnen hem wel bestellen.
Alweer...We kunnen hem wel bestellen.
Ik haat die zin.
We kunnen hem wel voor U bestellen, dan is hij er over ...
Dat geloof ik best. Ik kan hem ook bestellen. Dank U.
Het is hier zoals in een antikwariaat. Zoek niet gericht, laat je leiden door serendipiteit. Bekijk het aanbod.
Ik wil nu eenmaal met De Verrekijker naar huis.
Ik besluit tot de aanschaf van 'Wijd open ogen' van Gijsbert van der Wal, een bij de Bezige Bij prachtig uitgegeven boek over kunst. Er ligt één exemplaar.
Iets gevonden, wat ik niet zocht.
Riny zal het mooi vinden.

Kees van Kooten lezen is een feest van herkenning.
Feesten waar veel van verwacht wordt vallen vaak tegen.
Kees gaat op zoeken naar een onopgeloste kwestie in de geschiedenis van zijn vader. Is de geërfde verrekijker rechtmatig verkregen?
In zijn zoektocht wijkt de schrijver regelmatig van het pad af om zijn stokpaardjes te berijden, die hij in de vele media interviews al prijs heeft gegeven.
Aanvalletjes op de moderniteit door de oude wijze man.
Ik vind het gênant om leukigheden voor de tweede keer of meer te moeten aanhoren. Dat gebeurt nogal eens bij de oudere gemakszuchtige verteller. Mijn geduld en vergevingsgezindheid breng ik op na een onthutsende zelfreflectie.
Overkomt mij dit ook? Het feest van herkenning wordt een schok van onsteltenis.
Het is allemaal waar gebeurd heeft Kees ons verzekerd. Het plot is dan ook saai, weinig verrassend. De Verrekijker is rechtmatig verworven.
Pa van Kooten is gezuiverd.

L&L is uiteindelijk dodelijk.