We hadden met de kinderen in Vaals (zie blog 13-09-2012) besloten om rond mijn verjaardag begin juni voortaan onze jaarlijkse bijeenkomst te organiseren, inhoudend enige dagen en nachten samen door te brengen. Omdat Thomas en Femke de caravan in Groede hadden staan, besloten we aldaar ook voor David, Karlijn en de kinderen en voor ons elk een stacaravan te huren.
Het verplichtte mij om het kinderfeestje te houden, een speurtocht, die, zoals gewoonlijk, te spannend was voor deze groep van kleinkinderen in de leeftijd van 2 tot 6 jaar. Van de op de camping op te sporen figuranten - een heks, cowboy, automonteur, poetsmevrouw en prinses - moesten de gestolen puzzelstukken, samen een schatkaart vormend, terug worden gevraagd.
Pas toen ik zei dat het oma (heks) en hun ouders waren, die ze moesten zoeken, gingen ze schoorvoetend op pad. We hadden alle tact nodig om het spel niet voortijdig te laten eindigen.
Foto's maken zat er echt niet in...
Uiteindelijk vonden ze de schatkist met kinderspeelgoed, die wonderwel in alle pais en vrede verdeeld werd.
Angst reguleert driften.
Andere momenten werden vastgelegd, waaruit ik voor deze blog de volgende keuze maakte:
1. De vijf wederom op de paalhoofden. Nu staande, hand in hand.
2. Bij de start van het kinderfeestje: de prille 67-jarige wordt gefêteerd met een prachtige feesttaart, tientallen ballonnen, kindertekeningen en een feestkrans. En als cadeau een aspergespan: 'Wanneer kunnen we komen eten?'.
3. Op zoek naar de schatkist, die, volgens de schatkaart, onder Thomas en Femkes caravan moet liggen.
4. Femke en Luca op zoek naar herinneringen.
5. Als afsluiting spelen in Groede Podium bij het waterspeeltoestel.
Ik kijk terug op een mooi weekend, dat door drie verschillende verblijfslocaties én het zich niet helemaal 100% voelen van enkele ouders een te fragmentarisch karakter had.
De kinderen vonden het 't mooiste kinderfeest ooit.
Wel spannend.
's Nachts vielen er drie uit bed...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten