Dus.
Verhaal niet te lang over je mooie vakantie. Je kunt de juiste woorden toch niet vinden. Je gehoor, zo je die al treft, zoekt naar een bruggetje om het over zijn onvergetelijke momenten tijdens welke vakantie dan ook te hebben.
Wat zou je trouwens beogen met je verhalen en wat zou je bereiken?
Laat ook de foto's maar achterwege, ze roepen slechts vermoeide aandacht op en o vermijd de doodzonde van het vakantierelaas: de foto's met de toelichting.
Dus.
Pas als men aandringt, er voor een tweede maal om vraagt, toon je enkele vooraf zorgvuldig geselecteerde foto's en alleen als men vraagt naar wie of wat geef je beknopt een toelichting. Vergeet daarbij niet de ellende te stipuleren, dat het eigenlijk veel te warm was, het bier lauw en duur, de route verkeerd aangegeven en teveel lawaai in het zwembad.
Dus.
Wat ik wil aantonen met bijgevoegde foto's?
Je wil het echt weten?
Wel, de eerste toont onze schoondochter (met haar van de reis vermoeide dochter) voor het eerst zonder pruik of haardoekje.
Dat hebben we gevierd!
Twee weken lang!
Och en de rest is bijzaak, strooigoed voor familiegeschiedschrijving:, zwembad, mijn zoon en diens zoon op weg naar La Concha, de mythische berg landinwaarts, zichtbaar van hun balkon, waarover voor het slapengaan de wildste verhalen gaan. Ik kan hen nog bijhouden.
Foto 4 kunnen we wel overslaan. Wij staan een mooi uitzicht op de Costa del Sol vanaf het schitterende terras in de weg. De volgende foto, Noa en Luca kijken neer op Marbella.
De laatste foto moet voor zich spreken en spreekt voor vele momenten ervoor en daarna.
Murphy was na de eerste dag volledig verbannen.
Dus.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten