Kerst 2013

Met mijn catheterisatie (CAG) afgelopen maandag was de aanloop naar onze jaarlijkse kerstbijeenkomst met het gehele gezin even op losse schroeven komen staan. De cardioloog had in de namiddag echter geoordeeld dat er weinig aan de hand was en dat dat weinige met andere medicatie kon worden opgevangen. Hij had bovendien met bewondering gesproken over de fraaie bypass, die drie jaar geleden in mijn borstkast door de hartknutselaar van het Cathrien was aangelegd, iets waarop ik een beetje trots was, hoewel ik er niet meer aan had bijgedragen dan onder narcose rustig te blijven. 
Ik kon met een gerust hart - zo zei hij het - kerst vieren.

Het vorig jaar wat rommelig verlopen evenement had ons de nodige leerpunten geboden, waaronder een hoger tempo bij de kadoronde, een bijgestelde tafelschikking en na het eten een buitengebeuren.
De stijging in leeftijd speelde ook mee bij de soepele gang door de avond. Oudere kinderen hielpen de jongste en onderling werden afspraken gemaakt hoelang er met andermans speelgoed mocht worden gespeeld, waarbij zelfs de eierwekker werd ingezet. En Pheliene, die een beetje schrik had voor het 'vuurwerk', sublimeerde haar angst door met een fotocamera het geknetter vast te leggen.
De laatste gaatjes die over waren na het knappe diner dat oma Riny op tafel toverde werden gevuld met in de open haard opgewarmde marshmellows.
Hierbij enkele foto's van de geslaagde avond. De eerste drie zijn in die zin bijzonder omdat ze door Riny zijn opgenomen met haar nieuwe I Phone en naar de computer zijn doorgemaild. Twee sfeerbeelden van het diner, de derde van Pheliene en Noa, getooid met de knutselballonnen gemaakt met materiaal uit een van opa's kado's.
De vierde foto is door Pheliene geschoten. Op de vijfde toont Luca trots zijn chemiedoos. Tenslotte een beeld van het opwarmen van de  marshmellows.