Carnaval noch skiën is aan ons besteed, zodat we deze dagen volledig op onszelf zijn aangewezen.
Buiten en binnen is het stil.
Om vijf uur whatsappen mailtjes met foto's en filmpjes binnen. Luca belt om te zeggen dat zijn pappa ook goed kan skiën, dat ze zojuist 35 kilometer achter de rug hebben. Van David vandaag gehoord dat de Volvo met panne op transport naar Nederland is gezet. Ze hebben inmiddels vervangend vervoer.
'Maar de kinderen hebben wel kunnen skiën', luidt zijn bittere zelftroost.
Zes uur.
Het is weer stil, binnen en buiten.
Ik heb nooit verveling of eenzaamheid gekend, maar de carnavalsweek, ook wel krokusvakantie genoemd, schuurt aan de rand van onze eenzaamheid.
We tellen de dagen.
Het is aardig weer. Terwijl ik compost over de perken uitstrooi, een tamelijk geestdodend karwei, overvalt me de gedachte. Stel dat ik in deze periode helemaal zonder kom te zitten, de stilte alleen moet zien door te komen...
De Volkskrant doet melding van het bedrijf Seniorenstudent, dat ouderen aan studenten koppelt voor 12,50 per uur. Woordvoerster Anne van Oudheusden: 'Waarom zou je je moeten schamen om gezelschap te vragen, terwijl het dat is waaraan veel senioren het meest behoefte hebben? Het is juist dapper als mensen dat durven aangeven.'
Ah, dapper!? ' Voor de komende carnavalsweken zoek ik gezelschap.' !?
Wat moet ik met een, gelet op de nabijheid van de TU/E, student die voor 12,50 een uur tegenover me gaat zitten met enkel verstand van toets- en regeltechniek?
Sexwerken kan ik plaatsen waar liefde en seks ontbonden zijn. Bij de gezelschapswerkende studenten is relatie en aandacht niet meer in één hand. Maar kan dat, werkt dat?
Ook nu zal het aanbod de vraag creëren. De Markt gaat alle terreinen van zorg bezetten. Cadeautip voor opa of oma: een knipkaart met Vouchers Aandacht.
In De Groene Amsterdammer van afgelopen week staat een mooi essay van Rutger Claassen 'Eenzaam? Koop gezelschap! Morele overwegingen bij de aandachteconomie.'
Bij aandacht gaan we uit van reciprociteit, wederkerigheid stelt R.C. en daar is bij gekochte relatie geen sprake van.
Tja, dat is bij een therapeut of kunsthond ook niet het geval. Toch zal de robothond straks het enige huisdier zijn dat in een bejaardentehuis binnen mag, mits de blafknop op uit staat en zal de jarenlange psychoanalyse enkel een dure voorloper te zijn geweest in de branche van aandacht.
Wat me bij lezing van het essay verder trof is de volgende gedachte. Aandacht bestaat in een relatie en is een bijproduct van iets anders bij voorbeeld samen iets ondernemen, een film bekijken, wandelen, ervaringen uitwisselen.
Op vele plekken in de tekst heb ik streepjes en uitroeptekens gezet, Op een enkele plek staat een vraag voor de auteur. In de toekomst volgen antwoorden.
Ik maak de state of my mind op.
Student Rutger gaat maar een universiteitsgebouw bezetten, aan een solar auto knutselen of desnoods mijn huis kuisen.
En ik? Voor de komende Krokusvakanties leg ik liever mooie essays, boeken en muziek apart, dan de aandachtwerker te bestellen. Eventueel organiseer ik een (gratis) lotgenotenbijeenkomst van aandachtgedepriveerden. Verfrissend paradoxaal. Met aandacht luisteren naar iemand die zegt zich eenzaam te voelen.
En tussen vijf en zes in de carnavalsvakantie houd ik me dagelijks bezig met de skie-ervaringen van mijn (klein-)kinderen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten