donderdag 2 februari 2017

De grote en de kleine wereld

Het lezen van Karl Poppers magnum opus 'De open samenleving en haar vijanden' heeft me een beetje geholpen de wereld te begrijpen.
Na de hantering van zijn fileermes op de denkbeelden van Plato, Hegel en Marx komt Popper in het laatste deel 'De nasleep' tot een aantal bevindingen.
Eén ervan is, dat .de geschiedenis geen doel heeft, geen reden, geen noodzakelijkheid, geen lotsbestemming.
Wij zijn vrij om de geschiedenis vorm te geven.

Om ons heen zie ik net zoals ik mensen in verwarring.
Ze zoeken verklaringen en uitwegen voor de triple P: het populisme, protectionisme en de paranoia.

Lees Orwell's 1984 - en zeker ook diens Animal Farm - lees Philip Roth Het complot tegen Amerika (advies van Lodewijk Ascher - Nee Mathijs, Trump is geen Lindbergh, geen notoire racist, het gaar erom dat we beseffen dat ons stemgedrag ertoe doet -) lees Umberto Eco's tien kenmerken van het fascisme uit 1995 (advies Ron Kaal in de Vara gids van deze week) lees over beknotting van de pers, over de dictatuur, over Mussolini. over narcisme, over woede, over kortzichtigheid.

Laten we weer open luisteren naar elkaar (Bas Heijne); meer zoeken naar overeenkomsten dan naar de verschillen.
Laten we demonstreren.
Laten we bidden.

Mijn grote wereld laat ik achter me als ik zaterdag jl. Roesdael betreed om daar Thomas en Femke hun landje naar hun hand te zetten.
Vandaag wordt in het huisje een grote glazen pui geplaatst, waarachter straks vanuit een grote ligbank de kleine wereld kan worden gade geslagen.


Als alle hulp vertrokken is blijven Thomas en ik achter om op te ruimen en een nieuwe orde te scheppen.


En er is een vuurkorf, vuur helpt, uit het as zal een Phoeniks herrijzen.


Geen opmerkingen: