Het werd weer eens tijd.
Hun tuin biedt de mogelijkheid om zo'n grote groep te ontvangen.
Ook de vraag hoeveel familie er zou zijn als iedereen gehoor gaf, was onderwerp van dat gesprek. Meer dan honderd, maar het juiste aantal moet nog worden berekend.
Definitief is dat getal nooit.
Tegen vieren telde ik zestig personen in alle leeftijden. Vier generaties in harmonie bijeen..
Het weer was voortreffelijk. Het zwembad werd volop gebruikt.
Of ik foto's wilde maken had Inge gevraagd.
Fotograferend kijk je scherper. Ik zag dat het mooi en goed was en mij overviel me een merkwaardig gevoel. Al genietend realiseerde ik me dat dit voorbij zou gaan. In het eufore zat een droevige melancholie verborgen, iets dat speelt bij het doordenken van levenskunst: genieten in het besef van teloorgang.
De ware kunst van het genieten is de balans tussen het nu en het besef van voorbij gaan in het momentane, het vastpakken van de intensiteit, te leven in het nu.
Foto's dienen voor het oproepen van de herinnering met het beleven van het mooie en goede.
Dat het voorbij is daar getuigen de beelden op zich van.
Hieronder mijn selectie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten