Burgemeester Anton Ederveen reikte gisterenavond voor de twaalfde keer de jaarlijkse vrijwilligerstrofee uit. De trofee werd gewonnen door wijkcommissie Het Gegraaf.
Er waren door de burgers achttien kandidaten genomineerd. Van deze achttien kwamen er vier op de shortlist. Deze vier ontvingen een beeldje met een opgestoken duim.
Drie klein en een grote, dikke duim.
Het is een goede zaak dat gemeentes hun waardering tonen voor het vrijwilligerswerk. Dat geldt evenzeer voor de waardering voor de mantelzorg.
Over de wijze waarop moet goed worden nagedacht.
Voor de mantelzorg is dienaangaande zoals in vele gemeentes een beleidsnota in de maak. Waar vroeger een landelijke vergoeding gold, ontstaan er met de decentralisatie allerhande blijken van waardering.
Vergelijkingen leveren verschillen op, die soms zo groot zijn dat mantelzorgers zich juist niet gewaardeerd voelen.
Het uitreiken van een trofee heeft iets riskants.
Terwijl appels met peren worden vergeleken wordt er een ranking gemaakt met uiteindelijk slechts één winnaar.
Burgers die hun waardering via een nominatie hebben kenbaar gemaakt hebben recht op inzage in de criteria en overwegingen waarop de jury tot haar keuze is gekomen.
Verder dan het noemen wat de betreffende vrijwilligers doen kwam het er gisteren niet van.
Werd er gewogen naar de omvang van de inspanning, naar het resultaat, naar de maatschappelijke betekenis?
Is de wijkcommissie van het Gegraaf van even groot belang als het dagelijks bestuur van het Parkinsoncafé?
Of besteedt ze meer uren aan haar werk of is ze effectiever, of besteedt ze haar subsidie beter?
Naar wie het Parkinsoncafé nomineerde blijft het gissen.
Ook voor diegene die vanuit zijn advieswerk bij het verlenen van gemeentelijk subsidies onderzoek heeft gedaan naar het functioneren van de zeven wijkcommissies.
De burgemeester deed het overigens allercharmants en memoreerde dat zonder al die honderden vrijwilligers het leven in Valkenswaard er volstrekt anders uit zou zien.
De betrokken wethouder Hetty Tindemans bleef wat mij betreft teveel in de schaduw en figureerde slechts als bloemenmeisje.
Het was goed dat een van de genomineerden de weliswaar stoffige vergelijking met de Olympische Spelen maakte.
Het deelnemen is belangrijker dan het winnen.
De prijs is al uitgereikt in de waardering van hen voor wie de vrijwilliger zich inzet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten