De tien leden van mijn (verticale) familie waren zondagmiddag uitgenodigd voor een barbecue.
Dat er tevoren een spelcircuit zou worden gelopen had ik er bij de uitnodiging niet bijverteld.
Bij binnenkomst - achterom via de tuin - viel direct de ruim voorziene prijzentafel op, die gevuld was met spullen, die ik met de 45 euro die ik met de staatsloterij gewonnen had bij de Action had ingekocht
Daar kun je heel veel voor kopen!
Als lelijkste prijs werd unaniem de kikker aangewezen.
Ieder had inmiddels een prijs ontdekt waarvoor hij/zij zou strijden.
Er werd uitgelegd dat er vijf onderdelen in het circuit zaten: schieten met de luchtbuks met als spelleider David, sjoelen bij Thomas, het tafelkleed kleuren bij oma Rny, golfen bij opa Cor en fotograferen bij Karlijn. De onderdelen worden individueel in telkens 10 minuten doorgenomen.
Bij dit laatste onderdeel, fotograferen moesten maar liefs 9 foto's worden gemaakt. Vier shots van de onderdelen. het mooiste plekje van de tuin, ritme, water, bloem en portret.
Hieronder een impressie, waarbij gebruik gemaakt wordt van de foto's genomen door de kleinkinderen.
Een creatieve oplossing om ritme en water te combineren.
Van het onderdeel portret is deze zeer geslaagd.
Thijn, de jongste, in schietstand.
Phéline bij de sjoelbak
Noa in haar nieuwste feestjurk in het golfparcours
Zoë kleurt het tafelkleed. De foto is genomen in de spiegel
Luca gebruikt de spiegel voor het thema portret
En dan volgt het moeilijke moment. De bepaling wie gewonnen heeft.
Deelnemen is belangrijker dan het podium.
Op de onderdelen die beoordeeld worden door de spelleiders - kleuren, fotograferen en ook het schieten - scoort bijna iedereen de maximale score van drie punten. Waar 'objectief' gescoord kon worden, sjoelen en golfen, aarzelen de spelleiders, immers leeftijdverschil...
We proberen een bemiddeling.
"Ga naar de prijzentafel en leg de hand op de voor jou favoriete prijs. Als er overal maar één hand op ligt, is de uitreiking rond."
Slim misschien, maar de zusjes hebben beiden hun oog laten vallen op de waaier van verftubes en een onderhandeling zit er niet in.
Dan rest ons, zo formuleren we het dramatisch, het lot de keuzevolgorde te laten bepalen.
En hoe wreed: moeder Karlijn trekt als eerste het kaartje met de naam Phéline, die als een dolle de waaier weggrist.
De rest van de verdeling verloopt vlekkeloos.
Dan volgen de cadeautjes voor de jarige, die al het mooiste geschenk binnen heeft gehaald: een geweldig feest.
Jaja, een fles wijn met een zelfgemaakt etiket, een tekening, een versierde golbal, een 5 sterren thriller en tenslotte
Een door David in zijn mans cave gedraaide mok. Een hobby als een bijproduct van Corona.
Thomas en de kinderen trakteerden ons afgelopen dinsdag op een meer-gangen diner bij Sec in Oisterwijk. Dat gebeurde onder de gestelde regels, maar de afstand binnen de familie is weer een stukje kleiner.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten