zondag 9 augustus 2020

Waardedaling

Nog net voor de tweede hittegolf dit jaar, in de tweede uitbraak van het virus had hij gevraagd of hij enkele dagen mocht logeren.
Of beter gezegd, of hij enkele dagen bij ons kon werken, waarbij het uurloon op 5 euro was bepaald.
In aanloop ven Luca's logeerpartij had ik een lijstje gemaakt:

   1. tuin: augurken oogsten en inmaken, bonen plukken en de laurierhaag snoeien. Die laatste klus  schatte ik op een volle dag werken.
   2. De oprit met de hogedrukspuit schoonmaken. Bij voorkeur op een dag waarop de temperaturen  opliepen.
   3. Zonnepanelen op het dak schoonmaken. Zeker niet bij warm weer!
   4. Kippenhok. Zand uit de ren afgraven en nieuw zand erin. Zeker een dag of meer werk.

Jaren geleden hielp mijn neefje Rik mij elke zaterdag met tuinwerkzaamheden. Dat was in de tijd dat het bos en struikgewas rondom ons huis transformeerden naar de tuin in de huidige staat. Na enkele jaren werd het neefje een neef, een uit de kluiten gewassen jongeling, die waar vroeger het zwaardere en gevaarlijke werk door mij werd gedaan, wij ongemerkt van rol wisselden. Hij klom voortaan met de kettingzaag in de boom terwijl ik beneden het touw vasthield.

Met Luca zou ik dat traject opnieuw bewandelen. Weliswaar was mijn startconditie vele malen minder als toen, maar toch, ik zou een jongen van veertien veel kunnen leren en hem sparen bij zwaar en gevaarlijk werk.

Ik instrueerde hem omslachtig hoe de heggenschaar werkte en dat hij daar voorzichtig mee moest omgaan. Na enkele minuten had hij genoeg gehoord en tot mijn verbazing schoor hij de haag zeker zo recht als ik deed. En...ik zag dat hij op grotere hoogte zelf beter werkte dan ik.
Zo ging het ook de volgende dag met de hogedrukspuit. 


Maar de grootste klap in mijn ego moest ik de volgende dag ervaren.
Het schoonmaken van de schuin geplaatste zonnepanelen viel me tegen. Met moeite haalde ik met de spons de bovenzijde van het paneel. Mijn 74 jarig bottenstelsel had in de loop der jaren de souplesse verloren om schuin voorover te hangen. Liggend op mijn knieën, met mijn linkerhand het evenwicht houdend, lukte het me moeizaam.


Toen ik één paneel gezuiverd had keek ik achterom. Luca was aan zijn vierde paneel begonnen. En ik kon helaas niet zeggen dat hij het te oppervlakkig had gedaan. Zijn behandelde panelen blonken in de zon.

Als zijn uurloon 5 euro is, wat is de waarde nog van mijn werkuur?

Geen opmerkingen: