De vraag stellen is hem beantwoorden.
Omdat Herman Koch een B.N.er is, weten we dat hij de diagnose prostaatkanker heeft gekregen.
In 'Ga je erover schrijver? ' schrijft hij daar, weliswaar terughoudend, over.
De vraag stellen is hem beantwoorden.
Pag. 33:
"Ik heb een hekel aan het woord 'prostaat'. Het is een typisch mannelijk orgaan, of je moet eigenlijk zeggen: een exclusief mannelijk orgaan. Tegelijkertijd wordt het vrijwel altijd in de context van zwakte in de mond genomen, als in: Die heeft een zwakke prostaat. Iemand in een restaurant om de haverklap van zijn tafeltje opstaat om naar het toilet te gaan - iemand zoals ik."
Ik weet al jaren dat ik een vergrote prostaat hen, reden voor mijn huisarts om jaarlijks mijn PSA waarde te laten meten.
Voor een goede doorbloeding slik ik al jaren Prostavit van Bional. Ik heb mijn vergrote prostaat nimmer een zwakte gevonden, gewoon een eigenschap.
Met de kennis van nu, had ik me, zoals het inschrijven voor een peuterdagverblijf bij de geboorte, jaren geleden moeten inschrijven op de wachtlijst voor een TURP, het schillen van een vergroot prostaat.
Een grotere teleurstelling dan te horen over een wachtlijst van maar liefs 4 maanden, heb ik jaren niet gehad. Let wel die wachttijd gaat pas in na een eerste gesprek bij de uroloog, in mijn geval een dikke maand nadat de huisarts als de diagnose had gesteld en me een katheter had aangemeten.
Ik was bij het horen van dit verdict volkomen aangeslagen.
's Avonds mailde ik naar de afdeling urologie:
"Sinds 20 augustus heb ik een katheter. Vrijdag 26 september kreeg ik na een Flow/residu onderzoek te horen van dr. Apt dat mijn katheter moet blijven zitten totdat ik in aanmerking kom voor een TURP. De wachttijd hiervoor is lang, erg lang. Ik was dusdanig aangeslagen, dat ik niet pleitte voor een urgentie.
Ik ben mantelzorger voor mijn vrouw, die uitgezaaide longkanker heeft (behandelaar dr. Youssef) Het gaat tot heden goed, de situatie lijkt stabiel, maar kan elk moment verergeren. Ik wil haar steun en toeverlaat zijn. Dat kan ik gewoon niet met mijn katheter. Ik heb vreselijk last van blaasstuwingen ondanks de oxybutine en ik heb bloedingen. In het laatste geval moet ik stoppen met mijn bloeddrukpillen Dabigatran, die ik neem voor mijn atriumflutter. Dit is al een keer van toepassing geweest. Een Russische roulette.
Ik smeek Uw team om me te plaatsen op een urgentielijst."
Anderhalve week later werd ik hierover gebeld, met als belangrijkste bericht, dat mijn behandelaar a.s. woensdag, als ik voor nader onderzoek wordt onderzocht, het met mij over urgentie zal hebben.
Omdat ik er niet helemaal gerust op ben, onderzoek ik ook andere mogelijk snellere trajecten, wetend dat ik overal aan het begin van de rit sta.
Ik ben een beetje moedeloos, dus besloot ik in navolging van Herman Koch erover te schrijven. Reflectie lucht een beetje op.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten