In huis staan twee kerstbomen.
De boven afgebeelde is een lichtbron op een ontbaste stam van de perenboom, waarvan een ander stuk mijn tuinbeeld "Memento" leverde (zie aldaar).
Het idee voor een boomlamp komt van Femke, de uitvoering van ondergetekende.
Het heeft me bloed zweet en tranen gekost om een gat in de lengte-richting te boren. Je kent dat wel: boor te kort, dus van boven en van onderen geboord en jawel, net als bij de MontBlanc tunnel, net langs elkaar... Dan van lang draadijzer een boor geslepen, die op drie kwart vast komt te zetten. Geen enkele beweging...Als de stam eindelijk doorboord is, dan volgt de zoektocht naar een adekwate hoed en voet.
Nu is ie eindelijk af. Zo groot dat we hem nergens anders kunnen plaatsen dan naast het kinderbedje.
Maar hoe vinden onze kleinkinderen dat ?
En zo komen we bij kerstboom twee. De echte kunstkerstboom, die door Riny elk jaar weer met veel passie en geduld wordt opgetuigd met licht en ballen. Monogroom want kunstgericht in evenwicht.
Maar hoe vinden onze kleinkinderen dat ?
De proef op de som zal a.s. vrijdag worden geleverd als peniciline-Luca zijn bewondering zal tonen.
Riny vraagt zich af hoe "nee,nee" zal vallen, de schrik bij de eerste bal die stuk valt. Ik overweeg Heras voor een vriendenprijs een hekwerk te laten leveren. Collega's wezen me op het bestaan van de rubberen kerstbal te leveren in alle basiskleuren en wit.
Zoals zo vaak bij groot worden bij grootouders: we zullen wel zien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten