De prijs van preventie kan hoog zijn. De spanning die zich opbouwt bij Riny voorafgaand aan de jaarlijkse mammagrafie vraagt op haar beurt welhaast een curatieve steun.
De ontlading bij de goede uitslag vorige week dinsdag was dan ook des te groter, haar 63 e verjaardag twee dagen later kon worden gevierd tegen een wolkenloze hemel.
Een dag voorafgaand aan de tweede verjaardag van Luca - mijn moeder zou bij leven haar 92 e verjaardag gevierd hebben - woonden we de begrafenis van de schoonmoeder van mijn oudere broer Piet bij. De moeder van zijn vrouw Will was in februari 99 jaar geworden.
Zondagmorgen belden we Luca op om 'lang zal hij leven' te zingen. De familie ontbeet in de verre Spaanse zon. Ondanks de grote afstand gaf ons kleinkind blijk van herkenning in moeders mobiele telefoon. Hij reageerde door onze naam, opa jam en oma toktok, te noemen. Wij hoopten dat ginds met onze zang beide armen omhoog zouden gaan. Je moet iets doen om 2400 km. te overbruggen en dichtbij te zijn.
's Middags hebben we op Zoë gepast; moeder naar de babyshower van haar vriendin Eefje en pappa David naar zijn laatste honkbalwedstrijd. We zijn met de Twinny kinderwagen de wijk ingereden waar de buurt de autoluwe zondag vierde met een immense vlooienmarkt. Zonder ouders erbij konden we onze volledige aandacht aan Zoë schenken, een aandacht die ze zich gemakkelijk liet welgevallen. We herkenden een glimp van haar temperament, beschouwende aandacht en vredige genoegzaamheid bij de vroege David, maar moesten er toch een flinke scheut genen van Karlijn bij denken. We begrepen dat je met zo'n engel rap overgaat naar de komst van een tweede en zelfs durft te dromen van een vijftal nazaten.
Ik laat een beschouwing over de laatste honkbalwedstrijd van David, ooit en volgens de tegenstander van die laatste wedstrijd nog steeds een veelbelovend talent, achterwege. Ik zou over mijn op veel later moment genomen besluit moeten schrijven om te stoppen met hockey, mijn passie op de zondagen. Heb ik mijn kinderen en Riny tekort gedaan of mezelf, dacht ik toen David gisteren in de vroege avond bekende zijn besluit te hebben genomen om Zoë, die onderwijl verliefd haar armpjes naar haar vader strekte.
Na deze tekst te hebben geschreven moet ik nu een titel voor deze blog bedenken. 'Over leven en dood' maakt de afgelopen week te zwaar en de tekst te licht. De titel moet iets uitdrukken van de vele emoties die we de afgelopen week beleefden en ik kom uit op een titel die levendig genoeg is om deze blog te dragen.
De Slinger voldoet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten