Er zijn voor- en tegenstanders van utopieën. Ze stimuleren de mens om ervoor te gaan, voor iets te gaan, een idee, een ideologie, een ideaal. Op het moment dat die binnen bereik is, vervliegt de utopie. Tegenstanders wijzen erop dat alle kwaad uit utopieën is voortgekomen. Dat wordt ook over godsdiensten beweert.
Is er een verschil tussen een utopie en een droom?
Ligt het verschil erin dat dromen meer persoonlijk zijn en utopieën visies zijn van een collectief?
Martin Luther King had een droom, die hij collectief maakte door zijn beroemde toespraak.
Is een verlangen identiek aan een droom?
Verlangen lijkt meer materieel en binnen handbereik te liggen. Voor de verwezenlijking van een verlangen moet je dingen doen of laten. Of dromen uitkomen hangt meer van toeval en geluk af.
We hebben een droom (gezien), zijn in een fase dat we dit omzetten in een verlangen van ons kleine collectief van twee personen. Een verlangen, omdat een deel van het toeval van de droomrealisatie wijzelf in werking kunnen zetten. Het vervolg hebben we verder niet (geheel) in de hand.
(Ik kan niet in de toekomst kijken. Zeker niet in de financiële toekomst. Ik zou schatrijk zijn.)
Voor de gelovigen van de Secret beweging is het eenvoudig. Verlang intens en het komt naar je toe. Je hoeft niet veel meer te ondernemen dan je verlangen te stimuleren.
De attente lezer weet waar dit over gaat. De schrijver dezes en diens vrouw hebben iets gezien dat hen hebberig heeft gemaakt. Dat iets is substantieel. Aanschaf in deze tijd van de crediet crisis maakt acties risiscovoller dan voorheen.
Kan iemand ons adviseren?
Banken hoeven niet te reflecteren. Ook niet de Secret adepten noch de volg-je-hart adviseurs.
Ook niet de priesters, die beweren dat in het licht van de eeuwigheid alles wind is, waarop je je maar moeten laten gaan.
We zijn het meest gebaat met een teletijdmachine.
Wie weet waar professor Barabas woont?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten