dinsdag 30 juni 2009

Al dat nare nieuws

Een bijkomstigheid van campingleven is dat ik meer kranten lees.
In Groede neem ik De Volkskrant en voor de campingpraat De Telegraaf.
Thuis wacht me voorts het E.D. en de N.R.C, die ik sneller dan gewoon kan doorbladeren. Het meeste is me belegen en bekend.
Opvallend zijn de verschillende benaderingen van het nieuws. Zo werden de doden die de laatste dagen te betreuren vielen in diverse onderscheiden aandacht en toonaard belicht.
Ik lees die berichten zeer gericht, ben vooral gebrand op de leeftijd en de wijze van overlijden. Van het leven hoef ik verder niets te weten.
Leeftijd: zijn ze jonger dan 63?
Doodsoorzaak: ziekte mij bekend?
Hoge leeftijd en/of langdurig ziekbed garanderen een zorgvuldige necrologie. Bij plotselinge dood grijpen de kranten gemakzuchtig naar korte reacties van bekenden. "Hoe verder te leven zonder Michael J.(50)?" Tranen in Memphis en op ons eigen Dam.
Telegraafteneur: tja een mafketel met een los pikkie; Volkskrant: de scene creëerde een eenzame kanstenaar; N.R.C.: betekenis voor de kunst, vergelijking met Elvis en de Beatles; E.D.: na het overlijdensbericht werd bij van Leest hier ter stede 141 CD's verkocht. Men is door de voorraad heen.

De laatste dagen verlieten twee van mijn (deel-)idolen de aarde.
Allereerst de actrice Farrah Facwett (63), mijn voorbeeld voor de stralende lach, die ik nooit heb kunnen produceren overleed aan darmkanker.
Oei even oud als ikzelf. Voel ik iets in mijn onderbuik?
Als ik mijn tanden poets denk ik aan haar.
Ingrijpender was het bericht over de dood van de Belgische politicus Karel Vermiert (68) een voorbeeld van stoïcisme. Werd nog voor veel posten gevraagd, maar verkoos te tuinieren. Ik word nergens voor gevraagd doch tuinier alsof het een lieve lust is.
Die Karel is midden in zijn lust gevallen, vanuit een appelboom preciseerde de N.R.C.
'Wat doet een 68 jarige in deze tijd in een appelboom?' vroeg ik me af. Nergens een antwoord. De Telegraaf memoreerde een belegen roddeltje, gaf echter geen verklaring voor zijn verblijf aldaar.
Er zijn nog geen appels. Aan snoeien in deze tijd begint geen weldenkend tuinier.
Bouwde hij misschien aan een boomhut voor zijn kleinkinderen, begluurde hij wellicht buurvrouw Anneke, die op punt stond in bad te duiken, hing hij in een vlaag van overmoed aan een rotte tak om daar voor zijn kleinkind of buurvrouw te bewijzen dat hij op zijn leeftijd nog vlot een vogelnestje kon maken? ('vogelnestje' is een eenvoudige turnoefening meestal uitgevoerd in de ringen)

Allemaal vragen.
Geen antwoorden.
Vier kranten tenspijt.

Geen opmerkingen: