Nu Thomas en Femke met kinderen hun paradijsje in Oisterwijk hebben betrokken, zijn wij een beetje benauwd dat hun bezoek sterk gereduceerd zal worden. Dat zal zeker voor bezoek-met-overnachting gelden.
Hoe ze te verleiden om opa/oma bezoek af te leggen?
Foto 1 en 2 tonen onze eerste verleidingstrucs; we bouwden een speelhuis en een Nijntje-zandbak in de buurt van het kippenhok, daar waar ze zich alleen voelen, maar waar wij vanuit de keuken hen voortdurend kunnen observeren.
De nichtjes Zoë en Phiene hadden dit plekje enige weken geleden al ingewijd. Zoë had mij met die typische kindervraag als vader genood: "Dan was jij vader en was Phiene ons kindje".
Zo hebben wij in hun huisje gezeten, ik een beetje dubbelgevouwen, met Zoë, mijn speelvrouwtje, vertederend naar ons kindje Phiene kijkend, dat steeds maar weer onze huizenluikjes open en dicht klapte.
Ook Luca spreekt de kindertaal van het rollenspel.
Het ligt wat moeilijker bij ons. "Toen was ik vader en jij was..." Hij kijkt me vorsend aan en probeert: "Moeder?" Ik opper dat zijn zusje beter moeder kan zijn en ik het kindje. Dat gaat hem echter te ver. Gedecideerd stelt hij vast dat Noa al het kindje was. Ik zucht: "Goed, dan was ik de moeder." En zo speel ik mijn moederrol, zoals het was in ons spel ergens in het hoekje van onze wereld.
Als het regent, gaat het gezin naar binnen, waar Riny en ik ons transformeren en ons op bekend terrein begeven: "Toen waren wij meester en juf" en geven hen een boek en puzzel.
Vol verve en plezier spelen ze het spel, dat over enige tijd hun werkelijkheid zal worden.
Als even later Thomas ze komt ophalen - de schilders zijn klaar met de benedenverdieping - willen ze een verlengde schooltijd, nog even in het huisje en willen zelfs blijven logeren.
Wij zijn tevreden.
Het is ons gelukt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten