Zijn naam is THIJN

x
x
x
x
x
x

Ons vijfde kleinkind is op 4 oktober geboren, een dag na de geboortedatum van zijn overgrootvader J.A.Creemers.
Zijn ouders hebben hem Thijn genoemd.
T.M.A.Creemers.

Zaterdag jl. waren David en Karlijn - de laatste puffend en steunend - met Zoë en Phiene op bezoek op Gaspel 44, alwaar ik de kinderen bijbracht hoe uit van schil ontdane lapbonen in de grond gelegd over enige tijd volwaardige planten groeien.
Levensvoorlichting wordt gewoonlijk via een omleiding gegeven, maar geen van beiden legden een relatie met de ophanden zijnde geboorte van 'baby-broer'.

Maandagavond kwam de in spanning opgewachte mededeling, dat de 'naamhouder' geboren was, hoeveel gewicht en hoe hij het licht had leren zien. En dan volgt de naam, het zorgvuldig bewaarde geheim, Thijn "met th".

Een groot deel van de negen maanden wordt besteed aan het zoeken van de naam, die de individualiteit poneert, de druppel die in de oceaan stroom draagt de door de a.s. ouders zorgvuldig gezochte aanroep. Als kinderen van hun tijd dragen ze hun levenlang het resultaat van ouders'zoektocht. Werden voorheen de namen in een vast stramien met verwijzing naar voorgangers - (groot-)ouders, ooms, tantes - toegekend, nu moeten het vooral mooie en originele namen zijn.
Wij zochten het in de bijbel, zoekend naar namen met een kritische en dappere connotatie; onze vrienden pluisden Noorse sagen na of speurden in Indiase en Perzische sprookjes. Tegenwoordig helpt internet met actuele rankinglijstjes, waaruit ouders op zoek naar originaliteit juist niet zullen kiezen. Geen naam van Alleman en ook niet uit de buurt.
Het zoeken naar een naam een negen maanden durende queeste.

David maakt in plaats van de obligate ooievaar in de voortuin de gezinsuitbreiding kenbaar door de naam, deze keer uit de materialen hout én perspex ontfutseld, voor het raam te plaatsen, meer dan dapper, trots en creatief.

Na het eerste bericht volgt kort erop het tweede, dat moeder en kind thuis gereed zijn, wachtend op bezoek.
Voor de boorling, moeder en de zussen wordt inderhaast de cadeaus meegegrist, met lege handen sta je niet graag bij zo'n onbeschrijfelijk wonder.
Terwijl er wordt uitgepakt speur je bij het wondertje naar een verband. Is het de neus van vader of de oortjes van de moeder?
Even hallicuneer ik terug in de armen van mijn moeder. 'Nog een hele weg te gaan' schiet het door me heen.
Ik slik alle goed bedoelde wensen in. Ze worden hier in deze kamer toch door iedereen gekend.
Weer later bekent David beneden met glas champagne ter hand dat wat hem betreft zijn Thijn alle mogelijkheden van het leven kan verkennen. "Wil hij met poppen spelen, ik vind het prima".
Ik kijk de kamer rond en zie voornamelijk poppen.

Eén foto vraagt om nadere tekst. Waar zus Zoë over moeder hangt onder toeziend oog van oma haar baby-broertje nogmaals verwelkomt. Ze kan niet wachten om met de opvoeding te starten, beginnend bij de lichamelijke zorg en weldra hem te leren hoe in het leven te treden in de conventies van de zee, als een druppel daarin drijvend zichzelf te blijven.

Op zijn eerste schreden van individualiteit is Thijn kind van deze tijd. Twee dagen na het eerste levenslicht, koud aangemeld bij het register van zijn woonplaatst wordt via mail aan mij bekend dat hij een eigen weblog heeft:www.tmacreemers.blogspot.com.
Mailen kan ik hem desgewenst via thijncreemers@upcmail.nl
Van Thijns twitteren is voorlopig nog geen sprake.