woensdag 4 mei 2011

Misdaad voor een boek


Grootgrutters doen er van alles aan om klanten binnen hun Supers te halen: bonuspunten, twee-halen-een betalen, niet meer dan drie klanten voor de kassa en natuurlijk de zegeltjes.
Naast de zegeltjes voor een gratis pakket, zegeltjes voor extra korting kon er bij de EMTÉ supermarkten onlangs worden gespaard voor 'De mysterieuze kinderboekenreeks'.
Ouders, maar ook wij, grootouders, sloegen meer boodschappen in dan nodig.
Een opa uit Oosterhout was zo gretig dat hij overging tot criminele actie. Hij kopieerde de zegeltjes - 'één zegeltje bij besteding van 15 euro, krant en rookwaren uitgesloten'- en werd subiet overgeleverd aan de plaatselijke Hermandad.

Als vader en onderwijzer heb ik met veel plezier aan kinderen verhaald. Bij voorkeur vertelde ik, waarbij de nonverbale reacties de richting van de vertelling stuurden.
Zo heb ik eind zeventiger begin tachtiger jaren avonden lang aan mijn kinderen de avonturen van Dikkie Dikzand verteld. Het begon als kleine dorpsavonturen, die steeds spannender en mysterieuzer werden.
In mijn klas las ik wel eens voor uit mijn spannende jeugdboeken en merkte al snel dat mijn Pim Pandoers, Arendsogen en Mariska's niet aansloegen en schakelde al gauw over op het vertellen van Tom Sawyer, Alleen op de wereld en Oliver Twist.

Wat levert de Mysterieuze Kinderboeken reeks van de EMTÉ op?
Laat ik beginnen met positieve zaken: de harde kaft.
De verhalen zijn een allegaartje van werk uit de laatste tien/vijftien jaren van gerenommeerde kinderboekenschrijvers.
De reeks van acht boekjes lijkt opgebouwd te zijn voor het jonge kind van zeven jaar tot twaalf, maar boekje 3, Sleutelgeheimen van Mirjam Oldenhave zou verderop in de reeks moeten worden geplaatst. Dit boekje is een van de spannendste en meest mysterieuze uit de reeks samen met Paul van Loon Gevaarlijke tijden voor katten. Boekje 7 van Bies van Ede Gebruik je hersens niet! zou beter passen in een reeks Bizarre verhalen. Bij de overige vraag ik me af wat er mysterieus aan is. Ze zijn aardig. Sprekend de koningin van Koos Meinderts (5) zelfs alleraardigst, maar mysterieus?
De reeks zou gewonnen hebben als de verzorging van de kaft ook binnenin zou zijn voortgezet. Een einde van het verhaal door te laten lopen tot op de binnenkant van de kaft (3) is een doodzonde tegen uitgeverij.
Alleen de illustraties van 1 zijn ingekleurd en verzorgd; drie boekjes(5, 7en 8) hebben geen illustraties.

Vraag die rest is of de criminele actie van de opa uit O. de moeite waard was.
Advies aan AH of Jumbo om daarover een verhaal te laten schrijven en uit te geven in de reeks Lachwekkende Verhalen.
Ik zou dat met alle plezier willen schrijven.

Geen opmerkingen: