De paasdagen in Groede aan zee doorgebracht.
Rondom mij wordt voornamelijk duits gesproken.
Ik lees in de twee meegenomen boeken: Brouwers 'Bittere Bloemen'en A.L. Snijders 'Voordeel schutter'.
Het eerste over de gekwelde oude Hammer, ex-rechter, ex-politicus, ex-schrijver met een voor hem ontluisterende afloop van zijn opbloeiende liefde voor de jonge Pearlene. Hammer, de gevallen Nietzscheaan, die groots en meeslepend heeft geleefd, nog steeds authentiek en zelfbewust zijn 81-jarige leven vormgevend, verdwijnt uiteindelijk onder het dek van het zwebad op het door hem gehate schip 'Carta Mundi'.
Voor ik ga slapen lees ik als tegengif uit het andere boek, de oudere columns uit 1986 van de Constantijn Huygensprijs-winnaar, een anti-Nietzscheaan, leraar nederlands op een politie-academie. Hij heeft een hekel aan het heftige pathos, aan de wil tot macht; hij bemint het alledaagse, hecht aan het gewone leven van gezin en werk, observeert meer dan hij acteert, gelooft in toeval, neigt naar luiheid zelfs in het vormgeven van zijn eigen leven.
Levenskunstenaars.
Levenskunst door hoogleraar Joep Dohmen omschreven als het vormgeven van je persoonlijke en politieke vrijheid. Het is het zoeken naar het antwoord op de filosofische vraag: hoe moet ik leven?
Voor deze blogs laat ik me door die vraag leiden.
Hoe, moet, ik, leven?
Terug in onze droge paradijstuin verwelkomt een uitbundig bloeiende blauwe regen me, nodigen kip en asperge me uit om de vruchten te plukken, raak ik verstrikt tussen de groots en meeslependheid en het stille, gelaten genieten.
Wat heb ik geleerd?
Onze kleindochter belt, begeleid door haar vader, vanuit een ander paradijs aan het Maleisisch strand, kraait dat het er prachtig is.
"Kom jij hier met oma Riny?"
Ik leg uit dat niet zo eenvoudig is.
Te doen wat je (ook) wil.
(Vraag aan Hammer: wat wil je eigenlijk?)
Vraag mezelf af: moet ik anders dan zo leven?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten