Luca schuift op mijn schoot en wijst in de krant hem herkenbare letters, vraagt welk woord ze vormen. Hij vraagt niet verder naar de betekenis van 'Stapelfraude', '7 Miljard mensen' en 'Mauro'.
Constateert dat de M er twee keer staat.
'Wat gaan we nu doen?'
Ik stel een bezoek voor aan het Vogelverschrikkersfestival, waar je, zo verleid ik hem, ook kunt knutselen en spelen.
Aan mijn hand lopen we even later langs de tientallen vogelverschrikkers. Hij vraagt honderd uit. Op mijn moeizame pogingen volgt steeds weer een nieuwe vraag.
Waar de vogels dan het eten moeten halen bijvoorbeeld.
Als we weer terug op de Gaspel zijn stelt hij voor om een vogelhuis te maken.
Het wordt een vogelvoedselplaats.
Als van afvalhout een toonbaar exemplaar staat, zoekt hij met Noa uit mijn restantverven hun kleuren uit.
Beschermd door oude T shirts brengen ze het gekozen bruin en paars er zo gescheiden mogelijk op.
Daar staat de voederplaats te drogen in de tuin.
Is dit Luca's impliciete reactie, zijn creatieve vondst op zijn onbehaaglijke gevoel dat de vogels in Valkenswaard overal weggeschrikt worden?
En Creatief CDA?
Mauro mag blijven, zolang hij studeert.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten