Carcinoom

Begin van de boekenweek 2012.
Thema 'Vriendschap'.
Boeiend om over te lezen.
Boeiend om over te schrijven.

Maar mijn blogs richten zich meestal op wat gebeurd is.
Ze reflecteren erop.
Vriendschap kan een week wachten.

Week 10 van 2012.
Verbindend thema van diverse gebeurtenissen: Systeem.
Uh...? Systeem?

Als een geheel hapert dan is er veelal een onderdeel dat hapert.
De kunst van onderhoud is het opsporen van dat onderdeel.
Bij Gestalten, gehelen, systemen als lichaam, team, vrienden en familie werkt dat zo.
Merkte ik in week 10 van 2012.
Er werd een knobbeltje uit mijn nek gesneden, zeiden dat het een basaalcelcarcinoom is (of was?) en dat het nu beter met me gaat, zoals bij PSV, waar Fred Rutten congé werd gegeven en het nu beter zal gaan.

De alternatieven voor snijden en congé geven zijn negeren van een onderdeel of dit te verbeteren, te helen.
Voor dat laatste is moed nodig, voor negeren kiezen de machtelozen, de lafaards en de koppigen.
Er wordt geprobeerd een nieuw systeem te creëren.

Zondagochtend met een tekst in mijn hoofd wakker geworden.
Maar zoals dat gaat met dromen, vervlogen de woorden toen ik ze op papier wilde vangen.

Dit staat er desondanks:

Carcinoom

Het systeem wordt bedreigd
reageerde te laat
op vanbinnen uit vretende
wroeging, wraak, vernietiging
van wat ooit heel en te laat
te laat geheeld werd
te laf ook omdat het alles
wilde behouden
het verleden met gebreken
koesterend, de kanker als
morele chantage in haar lafheid.

Ik veracht de struisvogel van de liefde
brand rotting uit mijn lijf
snij, hak de ongewenste indringer
die zich van alles eigen maakt
uit wrakende haat.

Zij heeft niets te verliezen
voelt zich winnaar in meeslepende haat
van gezamenlijke ondergang en drek.