Vertelde een wetenschapper...
Dat de zon over 4,5 miljard jaren zou overgaan van gele ster naar rode reus en haar zonnekracht zou verliezen...
Verontruste vrouw vroeg na de lezing hoe lang dat dat nog zou duren...waarna ze gerustgesteld was, ze meende 1,5 miljard te hebben gehoord...
Bovenstaand grapje heeft mijn vader me talloze malen verteld. Hij had ook teveel kinderen om te onthouden wie de joke al kende.
Mijn moeder, het moet eind zeventiger jaren zijn geweest - had in de krant gelezen dat er een economische crisis aan zat te komen en reageerde dat ze blij was dat ze dat niet meer mee hoefde te maken.
Ik heb me voorgenomen om zo'n uitspraak nooit te doen.
Ik geloof in de aanpassingspotentie van de mens, dus ook van mij.
'We zien wel waar het schip strandt' is mijn meest sombere reactie op het meest zwarte scenario.
Toch overviel me de gedachte om het niet meer mee te willen maken toen ik afgelopen zaterdag in de VK onder de jubelkop 'Dit gaat Uw leven veranderen' las dat er apparaatjes op de markt komen (de MinION) die jouw complete dna-code in een kwartier kan inlezen.
En dat voor een luttel bedrag, dus bereikbaarvoor het volk.
Tijdens een feestje: 'Hé, zullen we je medisch paspoort eens opmaken; kijken naar je genetisch materiaal, voor welke enge ziektes jij aanleg hebt..' en dan volgt de verantwoorde date.
Nee dank je, ik weet meer dan genoeg uit de levensgeschiedenissen van mijn voorouders.
Wat moeten we met dna-kennis waartegen we ons niet teweer kunnen stellen?
Soms is het draaglijker te leven in onwetentheid dan met de vrucht van de kennis. Verbood Jahweh om die reden Adam en Eva te eten van de boom der kennis?
Geloof, hoop en liefde versus kennis?
Hoe zwaar is de last van de gepredestineerde kennis van ons lichaam?
Wacht ons na de angst van een astrologische en economische catastrofe een psychologische ramp na een wetenschappelijke innovatie?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten